Από την ώρα που ο Αμερικανός πρόεδρος Donald Trump έβαλε τον όρο fake news στην καθημερινή συζήτηση εκατομμυρίων πολιτών σ’ όλον το κόσμο, έφτασαν τα fake news να αναφέρονται στα πάντα και σε τίποτα ταυτόχρονα.
Στην εποχή τού μετά, η αλήθεια απέκτησε προπομπό κι έγινε αποδεκτό ότι τα αντικειμενικά γεγονότα, σύμφωνα με το λεξικό της Οξφόρδης, έχουν μικρότερη επίδραση στην κοινή γνώμη απ’ ό,τι τα συναισθήματα και οι προσωπικές πεποιθήσεις. Εμφανίστηκαν τα «εναλλακτικά» γεγονότα, θυμίζοντας αυτό που έγραφε η Arendt στις «Απαρχές του Ολοκληρωτισμού» το 1951, σχετικά με το ότι το πρόβλημα δεν είναι πως το ψέμα θα περνά για αλήθεια και η αλήθεια για ψέμα, αλλά ότι καταστρέφονται τα διανοητικά εργαλεία που θα ξεχωρίσουν την αλήθεια από το ψέμα.
Στο πλαίσιο αυτό, η συμβατική δημοσιογραφία και τα παλαιά μέσα θεωρήθηκαν διεφθαρμένα και δεμένα στο άρμα των παλιών ελίτ, την ίδια ώρα που διαμορφωνόταν μια νέα τάξη πραγμάτων, στην οποία τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αποκτούσαν βαρύνοντα ρόλο, ανατρέποντας τα μέχρι τότε γνωστά.
Στην ύστερη νεωτερικότητα, το διαδίκτυο και οι νέες τεχνολογίες αποτελούν βασικές συνιστώσες. Η εξατομίκευση και η όλο και μεγαλύτερη απομάκρυνση από τις σταθερές κοινωνικές ταυτότητες δίνουν στην πληροφορία έναν κυρίαρχο ρόλο στη διαμόρφωση της καθημερινότητας μέσα από την πληροφοριοποίηση, όρος που αναφέρεται στον βαθμό που μια κοινωνία ή μια οικονομία βασίζεται στην πληροφορία.
