Την προηγούμενη εβδομάδα ήμασταν ακόμα με τα κοντομάνικα. Τις τελευταίες ημέρες φορέσαμε μπουφάν. Δεν είναι κάτι ασυνήθιστο. Έτσι είναι πάντα ο καιρός στην Κοζάνη. Θυμόμαστε οι μεγαλύτεροι ότι σχεδόν ποτέ στον αγιασμό δεν φορούσαμε κοντομάνικο.
Γιατί το συζητάμε τότε; Μα γιατί το πρόβλημά μας δεν είναι ο καιρός, αλλά η ενεργειακή κρίση στην οποία έχουμε μπει για τα καλά. Καυσόξυλα δεν υπάρχουν ούτε για δείγμα (πιθανότατα να ξαναβγούν στην αγορά μόλις ανέβει κι άλλο η τιμή τους), το αέριο (που ευτυχώς δεν έχουμε) είναι στα ύψη, η τηλεθέρμανση (που ευτυχώς έχουμε, αλλά δεν ξέρουμε για πόσο θα την έχουμε) θα ακριβύνει κι αυτή. Ε, και; Παλιότερα δεν ήταν έτσι; Έτσι ήταν, αλλά εμείς δεν ήμασταν έτσι. Τόσο ανέτοιμοι, τόσο ευάλωτοι και τόσο εκτεθειμένοι σε αυτό που αποκαλούμε πλέον ενεργειακή φτώχεια. Κάποτε τα παιδιά κουβαλούσαν τα ξύλα για τη σόμπα του σχολείου και οι οικογένειες έπεφταν για ύπνο την ώρα που νύχτωνε.
Σήμερα ζούμε σε μια άλλη κοινωνία με εντελώς διαφορετικές ανάγκες. Ανάγκες που δημιουργήθηκαν με την πάροδο του χρόνου και δεν μπορούν να εξαφανιστούν από την μια ώρα στην άλλη. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε σοβαρές και οικουμενικές λύσεις.
Ευάλωτοι στην ενεργειακή φτώχεια
Μοιραστείτε την είδηση
