Τους θεσμούς τους κάνουν τα πρόσωπα που τους υπηρετούν. Ούτε οι γραφειοκρατικές διαδικασίες, ούτε οι μηχανισμοί που δημιουργούνται, ούτε τα λόμπι που ασκούν πιέσεις, αλλά ούτε και τα λεφτά, δίνουν το κύρος και την αξιοπιστία που απαιτείται.
Απόδειξη αυτού είναι και η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Χωρίς Σουμάν και Μονέ, Αντενάουερ και Σιράκ, Ντελόρ και τόσους άλλους που πίστεψαν στη δύναμή της, έχοντας ως επικεφαλής μια διαχειρίστρια των πραγμάτων, κάθε μέρα χάνει έδαφος και κύρος στα μάτια των χιλιάδων Ευρωπαίων. Γίνεται σάκος του μποξ και πεδίο αντιπαράθεσης μεταξύ αυτών που εξακολουθούν να πιστεύουν στη σημασία της, αλλά και των λαϊκιστών που τη θεωρούν υπαίτια για τα δεινά των Ευρωπαίων.
Το καμπανάκι του κινδύνου χτυπάει σε όλη την Ευρώπη που αναδίδει μυρωδιά φασισμού και ακροδεξιάς.
Η συγκυρία είναι ιδιαίτερα δύσκολη και αν οι ηγέτες της Ευρώπης δεν αντιληφθούν άμεσα πόσο σημαντικό είναι το διακύβευμα, αλλεπάλληλα τραντάγματα είναι σε θέση να κλονίσουν το οικοδόμημα. Ενόψει των ευρωεκλογών της 9ης Ιουνίου όλα αυτά αποκτούν πολύ μεγάλη σημασία.
