Η προς τα έξω αιτιολογία, για επίσπευση της κατάθεσης και ψήφισης από τη Βουλή, του σχεδίου νόμου για τα ομόφυλα ζευγάρια και την τεκνοθεσία, είναι ότι «προστατεύει τα δικαιώματα των παιδιών και επιφέρει την ισότητα σε όλους τους πολίτες».
Βεβαίως, η αιτιολογία αυτή, ελέγχεται ως ανεδαφική και τελείως απόμακρη από την ενδόμυχη βούληση και πραγματική κατάσταση, καθόσον ο… «κυοφορούμενος» νόμος είναι ένα νομοθετικό έκτρωμα, για να καθορίζει πως θα ζήσει το παιδί, χωρίς καν να ερωτηθεί. Και όχι μόνον αυτό, αλλά το παιδί θα είναι καταδικασμένο να μη γνωρίσει ποτέ την μάνα που το γέννησε. Να μη νοιώσει ποτέ την αγάπη της, την στοργή της, την τρυφερότητα, την αγκαλιά, τα φιλιά, τα χάδια, την περιποίηση, την φροντίδα, τα παιχνίδια, την προστασία της. Το παιδί θα είναι καταδικασμένο να μη ζήσει με μάνα και πατέρα, σε μία φυσιολογική οικογένεια, αλλά με δύο μανάδες ή δύο πατεράδες!…
Το παιδί θα είναι καταδικασμένο να βλέπει τα υπόλοιπα παιδάκια με την μάνα ή τον πατέρα τους και θα διερωτάται μονίμως: «Που είναι η δική μου μάνα ή ο δικός μου πατέρας»; Ένα αδυσώπητο ερώτημα, που θα βασανίζει την σκέψη, την ψυχή, το είναι του παιδιού, από την ηλικία της αθωότητας μέχρις ότου παραμένει σ’ αυτή τη ζωή. Ποια θα είναι η ανέλιξη του παιδιού μέχρις ότου ενηλικιωθεί, αλλά και μετέπειτα; Θα αισθάνεται άνετα στις διάφορες εκδηλώσεις; Όσοι κόπτονται δήθεν για προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού, πρέπει να ξεκαθαρίσουν πρώτα ότι οι όποιες επιθυμίες των «ενδιαφερομένων», δεν είναι και δικαιώματα. Ας μη τα μπερδεύουν ή και τα συγχέουν σκόπιμα για ευνόητους λόγους. Είναι δυνατόν να γίνεται λόγος για ισότητα και δικαιωματα, όταν ο υπό ψήφιση νόμος δίνει το δικαίωμα να «γεννιέται» ένα παιδί από παρένθετη μητέρα επί χρήμασι; Να αγκαλιάζει το παιδί ένα τριχωτό άνδρα και να τον φωνάζει: «Μαμά»; Ο επικείμενος νόμος αδιαφορεί απολύτως για την ψυχική υγεία και φυσιολογική ανατροφή του παιδιού.
Εν όψει των ανωτέρω, με τον υπό ψήφιση νόμο, καθιερώνεται:
α) Η κατάργηση της μητρότητας – πατρότητας.
β) Η νομιμοποίηση των σχέσεων μεταξύ ομοφύλων και διά της τεκνοθεσίας η χωρίς προστασία ανέλιξη των ανυπεράσπιστων ανηλίκων παιδιών, τα οποία, καθώς δεν έχουν ούτε την εξ αίματος σχέση με τους ομόφυλους, είναι αδύνατο να διεκδικήσουν οποιαδήποτε δικαιώματα.
γ) Η προώθηση της εμπορευματοποίησης του γυναικείου σώματος, με την παρένθετη μητρότητα.
Αυτά, εν ολίγοις, είναι τα θέματα, που θα κληθούν, εντός των ημερών, να εξετάσουν και εν συνεχεία να ψηφίσουν υπέρ ή κατά, οι τριακόσιοι εκπρόσωποί μας στη Βουλή.
Το ερώτημα είναι: Θα αποφασίσουν να τεθεί σε ισχύ ένας νόμος, ο οποίος προορίζεται να καταργήσει την φύση;
Τους υπενθυμίζουμε ότι η φύση δεν καταργείται, ούτε διατάσσεται. Και όσες φορές βιάζεται ή παραβιάζεται από τον άνθρωπο, τότε τον τιμωρεί αυστηρά και αλύπητα!…
Επιθύμιο: Η προπαγανδιστική καμπάνια για «προστασία των παιδιών» στα ομόφυλα ζευγάρια, από τα μέχρι τούδε δεδομένα, είναι Φαρισσαϊσμός!… Είναι υποκρισία!…
Και δεν είναι του παρόντος, ούτε κατεπείγον. Άλλα προβλήματα έχουν προτεραιότητα και βασανίζουν, καίνε και αναστατώνουν την κοινωνία (όπως η ακρίβεια, η ανεργία, οι πλειστηριασμοί, η υγεία, η εκπαίδευση, η θέρμανση κ.α.).
Δημ. Κλείδης
