Πριν από αρκετά χρόνια, σχεδόν δεκαετία, σε κάποιο επιστημονικό συνέδριο, ένας συνάδελφος εμφανίστηκε μεν για έναν μικρό πρόλογο, εν συνεχεία, όμως, έδωσε το λόγο στην digital assistant του και αποχώρησε θριαμβευτικά. Η ψηφιακή βοηθός με αρκετά μηχανική/συνθετική χροιά στη φωνή της ανέλαβε την παρουσίαση της εργασίας μπροστά στα άλαλα χείλη των παριστάμενων.
Σήμερα, τα παραπάνω είναι σχεδόν καθημερινότητα. Οι ψηφιακοί βοηθοί είναι πανταχού παρόντες. Η Τεχνητή Νοημοσύνη είναι συμπαραγωγός, συν-συγγραφέας, συνδημιουργός στα περισσότερα από τα πνευματικά μας προϊόντα.
Άλλοτε διορθώνει τα ορθογραφικά, άλλοτε μεταφράζει σε ξένες γλώσσες, αλλά κυρίως, όλο και περισσότερο, δημιουργεί περιεχόμενο (κείμενο, ήχο, εικόνα) που συχνά εκπλήσσει σχετικά με τις δυνατότητές της. Μπορεί να μην είναι πρωτότυπο το περιεχόμενο που παράγει, μοιάζει, όμως, με κάτι που οι περισσότεροι θα θεωρούσαν αποδεκτό, ίσως και περισσότερο.
Και όσο ο/η βοηθός μας εξελίσσεται, τόσο εμείς θα πρέπει να αναρωτιόμαστε για το ποιος θα είναι ο νέος μας ρόλος στο καινούργιο σκηνικό που διαμορφώνεται. Υπάρχει, άραγε, θέση για βοηθούς;
