η Ελλάδα χαρακτηρίζεται πλέον ως έντονα νησιωτική χώρα,
η Μακεδονία σε λίγο θα συνορεύει αποκλειστικά με Ευρωπαϊκές χώρες (Αλβανία, Βουλγαρία και Βόρεια Μακεδονία) και μεσοπρόθεσμα με την Τουρκία
η Δυτική Μακεδονία έχει πλέον χαρακτηρισθεί ως η μοναδική περιφέρεια χωρίς θάλασσα (ο Αρίνταγας ανήκει ως γνωστόν #allou),
η Κοζάνη είναι πια μια πόλη ενδιαφέρουσα αποκλειστικά και μόνο για τους κατοίκους της,
πραγματικός τόπος γιαν να ζεις και να δημιουργείς με όσους και μόνο γνωρίζεις πολύ καλά …
καταφέραμε να στέλνουμε σχεδόν όλους τους νέους επιστήμονες σε ασφαλείς και χρυσοπληρωμένες θέσεις στην Ευρώπη,
έχουμε προκαλέσει το διεθνές ενδιαφέρον για την μεγαλύτερη νεανική ανεργία μεταξύ όλων των περιφερειών της ΕΕ,
πρωτοπορούμε στο Green Deal κλείνοντας σε μηδέν χρόνο τις λιγνιτικές μας μονάδες, προκαλώντας επίσης το παγκόσμιο ενδιαφέρον,
τα χωριά μας είναι πλέον εξαιρετικές επιλογές για εξερεύνηση στο ερημωμένο άγνωστο χτες
από ελάχιστους τουρίστες που έρχονται στα πέριξ μέσω κοινωνικού τουρισμού,
οι λίμνες μας παραμένουν ως είχαν εδώ και χρόνια, ανέγγιχτες από κάθε είδους παρεμβάσεις,
μακριά από επενδύσεις που θα αλλοίωναν το χαρακτήρα τους …
κλείνουμε σιδηροδρόμους,
γκρεμίζουμε γέφυρες,
αλλά και τρέμουμε μην τυχόν μας γκρεμιστούν κι οι γέφυρες που μας απέμειναν,
ενώ γενικά μελετάμε πολύ προσεκτικά, επί χρόνια, πριν χτίσουμε οποιαδήποτε γέφυρα με το αύριο …
θα κλείσουμε και τα αεροδρόμια (μια ανάσα είναι η Θεσσαλονίκη),
γιατί όχι να μην κλείσουμε και μερικούς δρόμους που οδηγούν σε εν δυνάμει ακατοίκητες πόλεις & χωριά φαντάσματα …
δεν εμπιστευόμαστε πια κανένα “ξένο”,
μπορούμε τα πάντα μόνοι μας,
μόλις ξεπεράσουμε τον εφιάλτη του ιού (που περιέργως πως ξέφυγε κάπως της προσοχής μας) …
ενεργούμε για όλα 24 ώρες το 24ωρο,
δημοσιοποιούμε τις ενέργειες μας αυτές πριν καν τις υλοποιήσουμε (γιατί η επικαιρότητα τρέχει μόνο και γύρω από τον ιό),
είμαστε χρήσιμοι όπως δεν φαντάζεστε καν …
ενεργούμε, αγωνιούμε, παλεύουμε στη δίνη των καιρών,
μένουμε εντός και επί τα αυτά,
σήμερα,
αύριο,
πάντα …
Απρίλης 2020,
μήνας που θα θυμόμαστε για καιρό
ΚΚ
