“Μεγαλωμένοι λανθασμένα” γράφει η Ευαγγελία Παπακωνσταντίνου, μαθήτρια της Α΄ τάξης του 3ου ΓΕΛ Κοζάνης

1 Min Read

Μεγαλωμένοι λανθασμένα

περπατώντας στα τυφλά,

τα μυαλά μας θολωμένα

και ο πόνος συντροφιά.

Με πρότυπα λάθος

και άτομα τοξικά,

μάθαμε να κρύβουμε το πάθος

και τα συναισθήματα τα πληθωρικά.

Νιώθουμε, αγαπάμε…

Και αυτό δηλώνει αδυναμία.

Μα όταν σταματάμε,

μας κράζουν για αδιαφορία.

Η καρδιά, λένε, ξέρει μόνο να χτυπά,

μα αυτήν ραγίζει, πέφτει κάτω και σκορπά.

Καμιά φορά σφίγγεται και άλλες σταματά.

Ξέχασε πια να ερωτεύεται, να τα δίνει όλα… να αγαπά.

Ποιος το έκανε αυτό σε εμάς;

Ποιος μας κατάντησε έτσι;

Οι σκέψεις έχουν γίνει αχταρμάς,

δεν ξέρεις ποιον να πιστέψεις.

Ψεύτικοι όλοι γύρω μας

και όλοι από έναν εγωισμό…

Μας κοιτάνε, σβήνοντας,

τη φράση «σ’ αγαπώ».

Μεγαλωμένοι λανθασμένα

περπατώντας στα τυφλά,

τα μυαλά μας θολωμένα

και ο πόνος συντροφιά.

ΟΝΕΙΡΑ ΨΥΧΩΝ

Τι είναι τα Όνειρα Ψυχών; Δύο λέξεις χίλιες σημασίες. Σ’ αυτήν εδώ τη στήλη οι μαθητές και οι μαθήτριες του 1ου, 2ου, 3ου, 4ου ΓΕΛ Κοζάνης και του 6ου Γυμνασίου Κοζάνης μοιράζονται τα όνειρα, τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους μέσα από τα δικά τους ποιήματα, διηγήματα και άρθρα.

Μοιραστείτε την είδηση