Η εικόνα του “Ξενία” είναι θλιβερή. Το “Ξενία” υπήρξε και παραμένει τοπόσημο, ένα εμβληματικό κτίριο, του οποίου η σημερινή κατάντια μόνο στεναχώρια μπορεί να δημιουργεί.
Εκτός, όμως, από στενάχωρη, η τρέχουσα κατάσταση του “Ξενία” πρέπει να μας προβληματίζει πολύ, για όσα δεν καταφέραμε να κρατήσουμε ως κοινωνία και για όσα αφήσαμε να χαθούν στο πέρασμα των χρόνων.
Το έχουμε ξαναγράψει ότι η διαχείριση του δημόσιου χώρου και η προστασία της αρχιτεκτονικής και πολιτιστικής μας κληρονομιάς δεν υπήρξε ποτέ το δυνατό μας σημείο. Φτάσαμε να μην έχουμε ένα αρχοντικό, ένα δημόσιο κτήριο που να ενώνει το σήμερα με το χθες.
Ο χειρότερος, ωστόσο, είναι ο τρόπος που φερόμαστε σε όλα αυτά τα σημεία και κτίρια, νεότερα και παλιότερα, που ανήκουν σε όλους μας. Τα παραμελούμε (Ξενία, Δημοτικός Κήπος), τα γεμίζουμε σκουπίδια (περιοχή ΟΣΕ και Κουρί) και στο τέλος τα απαξιώνουμε τόσο, που σταματούν να είναι μέρος της ζωής και της καθημερινότητάς μας. Κι αυτό είναι το πιο λυπηρό.
Μοιραστείτε την είδηση