Αν κάποιος πληρώνει τη «νύφη» της εφαρμογής της ελάχιστης βάσης εισαγωγής, αυτός είναι τα περιφερειακά πανεπιστήμια. Μέσα σ’ αυτά είναι και το Πανεπιστήμιό μας.
Η ανακοίνωση των βάσεων βρήκε το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας «λαβωμένο» και υποχρεωμένο να στηρίξει τμήματα, στα οποία θα φοιτήσουν μόλις 20 φοιτητές. Ταυτόχρονα, όπως αποφασίστηκε και στην τελευταία σύνοδο πρυτάνεων, μέχρι το τέλος του Σεπτέμβρη θα πρέπει να εκπονηθεί ένας μακροπρόθεσμος σχεδιασμός, ο οποίος θα λαμβάνει υπόψη τις ιδιαιτερότητες του κάθε πανεπιστημίου, των περιφερειών και των επιστημονικών κλάδων.
Επομένως, η λύση της εξίσωσης είναι ιδιαίτερα δύσκολη. Αν, πάντως, τα περιφερειακά πανεπιστήμια θέλουν να σταματήσουν να είναι ο «φτωχός συγγενής»: α) θα πρέπει να διαφοροποιηθούν, να προσφέρουν δηλαδή κάτι πραγματικά ξεχωριστό, ώστε οι υποψήφιοι να τα προτιμούν, ξεπερνώντας το θέμα της γεωγραφίας β) να καθορίζουν τα ίδια τον αριθμό των εισακτέων, ώστε να μην δημιουργούνται λάθος εντυπώσεις (δεν μπορεί ένα τμήμα, πχ. στην Κοζάνη το Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας να προσφέρει 500 θέσεις) και γ) αξιοποιώντας πλεονεκτήματα, όπως ότι έχουν το χαμηλότερο ποσοστό λιμναζόντων φοιτητών, καινούργιες υποδομές κλπ.
Επίσης, θα πρέπει η κυβέρνηση να μείνει σταθερή και να πραγματοποιήσει τις από διμήνου δεσμεύσεις της.
Το επόμενο διάστημα είναι κρίσιμο για τα περιφερειακά πανεπιστήμια, τα οποία θα πρέπει να διαλέξουν το δρόμο που θα πορευτούν με ρεαλισμό, τόλμη και συνέργειες.
Μοιραστείτε την είδηση