Στην εποχή που ζούμε, δίνουμε μεγάλη έμφαση στους αριθμούς. Key performance indicators, δηλαδή δείκτες απόδοσης, και άλλες μετρικές μοιάζουν να είναι το στοιχείο που αποδεικνύει την όποια επιτυχία. Τίποτα κακό ως εδώ.
Το κακό είναι να μένουμε εκεί. Να συνδέουμε, εσκεμμένα ή χωρίς πρόθεση, την επιτυχία με την ποσότητα και να αδιαφορούμε παντελώς για την ποιότητα. Να ταυτίζουμε την επιτυχία αποκλειστικά με την παραγωγικότητα και να μην ασχολούμαστε καθόλου με την δημιουργικότητα.
Η χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης και των μεγάλων γλωσσικών μοντέλων μοιάζει να είναι ένας ακόμα παράγοντας που μας κατευθύνει προς τα εκεί. Σε μια εποχή που η ψηφιακή εικόνα παράγεται και καταναλώνεται με αστραπιαίους ρυθμούς, που η ποίηση γράφεται από το chatgpt και ο καθένας μπορεί να γίνει λογοτέχνης και δοκιμιογράφος σε μια νύχτα, είναι ζητούμενο το πώς οι νεότερες γενιές θα καλλιεργήσουν την δημιουργικότητά τους και θα μπορέσουν να ξεφύγουν από την ευκολία του έτοιμου και γρήγορου.
Στον αγώνα παραγωγικότητας και δημιουργικότητας, η πρώτη φαίνεται να παίρνει ξεκάθαρο προβάδισμα την ώρα που η δεύτερη δεν έχει πια χώρο να ξεδιπλωθεί.
