Το επεισόδιο ξυλοδαρμού δημοσιογράφου από ευρωβουλευτή στο Στρασβούργο είναι ένα ακόμα στα πολλά που μαρτυρούν ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά με τις επιλογές των κομμάτων, αλλά και τις δικές μας.
Στην εποχή που το νταηλίκι φαίνεται να «πουλάει» περισσότερο από κάθε τι άλλο και οι πολλοί αντιλαμβάνονται ως «καθαρές κουβέντες» τις προσβολές και τις χυδαίες επιθέσεις, είναι φυσικό και επόμενο να μας εκπροσωπούν οι χειρότεροι με διαφορά.
Δεν έχουμε παρά να δούμε ποιους στείλαμε να μας εκπροσωπούν στο Ευρωκοινοβούλιο, εκεί δηλαδή που λαμβάνονται οι σημαντικότερες αποφάσεις για τη ζωή μας.
Και τα κόμματα; Τι κάνουν τα κόμματα; Τα κόμματα μια χαρά γνωρίζουν το ποιόν των ευρωβουλευτών τους, αλλά καθόλου αυτό δεν τα αποτρέπει από το να τους κατεβάζουν υποψήφιους. Άλλωστε, είπαμε ότι αυτό που μετράει είναι πόσο γνωστοί είναι στο σώμα των ψηφοφόρων και όχι τι θα καταφέρουν να κάνουν άμα τη εκλογή τους.
Όσο, λοιπόν, θα στέλνουμε τους χειρότερους που έχουμε, τόσο θα κρινόμαστε μετεξεταστέοι και δεν θα έχουμε την ευκαιρία ενεργού ρόλου σε κρίσιμα νομοθετήματα.
Κι εδώ έχουμε τις ευθύνες μας κι εμείς, ως ψηφοφόροι, γιατί η φθίνουσα αυτή πορεία ξεκίνησε από το 2014 που εφαρμόστηκε ο σταυρός προτίμησης και γίνονται οι επιλογές στη λογική ριάλιτι.
