Υπάρχουν κάποια θέματα που ενώ μας αφορούν, δεν μας απασχολούν. Όπως για παράδειγμα αυτό των σκουπιδιών. Αρχίζουμε να ασχολούμαστε μόνο όταν κάτι δεν πάει καλά.
Υπάρχουν χώρες στην Ευρώπη που βρίσκονται έτη φωτός μπροστά στο θέμα της διαχείρισης απορριμμάτων, γεγονός που δε μαρτυρά απλά τεχνογνωσία, αλλά -κυρίως- κουλτούρα συλλογικής δράσης.
Για να πούμε, βέβαια, του στραβού το δίκιο κι εμείς ως περιφέρεια συγκριτικά δεν τα πάμε άσχημα. Αν ρίξει κάποιος μια ματιά στις τριτοκοσμικές συνθήκες διαχείρισης σε άλλες περιοχές, αντιλαμβάνεται εύκολα ότι κατατασσόμαστε στους προνομιούχους στο θέμα αυτό.
Για τέτοια, όμως, θέματα σπάνια γίνεται συζήτηση δημόσια σε βάθος, ώστε να αντιληφθούν οι πολίτες τη σοβαρότητά τους. Οι τεχνικοί όροι και οι δαιδαλώδεις διαδικασίες έγκρισης, χρηματοδότησης και υλοποίησης τέτοιων έργων αποτελούν κατά κάποιο τρόπο ένα οχυρό για όλους αυτούς που δεν θέλουν να εξηγήσουν τι σημαίνουν αυτά τα έργα. Με τα καλά τους και τα αρνητικά τους.
Όπως για παράδειγμα στη συζήτηση για τη μονάδα καύσης απορριμμάτων που συζητιέται να γίνει στην περιοχή μας. Είναι λίγοι εκείνοι που γνωρίζουν τι θα γίνει και ποια αποτελέσματα θα έχει. Κι όμως πρόκειται για ένα έργο, για το οποίο θα πρέπει να έχουμε τουλάχιστον γνώση και άποψη.
