Πριν δύο χρόνια συζητούσαμε με πάθος για την πανεπιστημιακή αστυνομία, το ρόλο και την αποτελεσματικότητά της. Γράφτηκαν πολλά, ακούστηκαν πολλά, έγιναν πολλά και στο τέλος δεν έγινε τίποτα.
Ουδείς γνωρίζει σήμερα που βρίσκεται η πανεπιστημιακή αστυνομία (πάντως όχι στα πανεπιστήμια). Το μόνο που έμεινε να τη θυμίζει είναι τα τουρνικέ που μπήκαν σε κάποια πανεπιστήμια και τα πολεμικά δημοσιεύματα της περιόδου.
Και να που φτάνουμε στο σήμερα που οι καταλήψεις απειλούν την εξεταστική και το καλύτερο πράγμα που σκέφτηκε το υπουργείο να κάνει είναι να προτείνει διαδικτυακές εξετάσεις. Που είναι, λοιπόν, η πανεπιστημιακή αστυνομία για να σταματήσει την παράνομη κατάληψη; Γιατί δεν μπαίνει η κανονική αστυνομία, που έτσι κι αλλιώς μπορεί να το κάνει, να βάλει τάξη;
Ρητορικά ερωτήματα γιατί είναι πασιφανές ότι το υπουργείο δεν θέλει να “σπάσει αυγά” και προτιμά, όπως πάντα, να “ρίξει τη μπάλα στην εξέδρα”. Προτείνοντας τη δήθεν λύση της διαδικτυακής εξεταστικής και αφήνοντας τις διοικήσεις των πανεπιστημίων να αποφασίσουν, επιθυμεί να μην λύσει το πρόβλημα. Κι αν αυτό συνεχιστεί, ε τότε ίσως προτείνει να γίνουν διαδικτυακά και τα μαθήματα του επόμενου εξαμήνου.
