Η υπερβολική αγάπη και το πάθος που είχε για την όμορφη Ερατώ, φαίνεται να ήταν η αιτία που όπλισαν το χέρι του 25χρονου συζυγοκτόνου”, έγραφαν πριν λίγα χρόνια, αρκετά sites για την δολοφονία μιας νέας γυναίκας στη Λέσβο.
Διαβάσαμε και ακούσαμε πολλές φορές μαρτυρίες γειτόνων ότι “την αγαπούσε την κοπέλα τρομερά και της έλεγε να ξαναφτιάξουν τη ζωή τους”, αλλά “εκείνη επέμενε και του έλεγε δε σε θέλω”, “είχε φτάσει σε μια απόγνωση το παιδί, την αγαπούσε και ήταν τρελά ερωτευμένος”.
Άλλες τόσες ο μετανιωμένος σύζυγος έψαχνε με δάκρυα στα μάτια τη σύζυγο που λίγο πριν είχε σκοτώσει.
Όσα χρόνια κι αν περάσουν μερικά πράγματα δεν αλλάζουν. Συνηθέστερα ο δολοφόνος εμφανίζεται “θολωμένος” από την ζήλια και την υπερβολική αγάπη. Το ερμηνευτικό πλαίσιο παλιό, αλλά σίγουρο, “τη σκότωσε, γιατί την αγαπούσε”.
Τα τελευταία χρόνια η φεμινιστική προσέγγιση στο θέμα, με την καθιέρωση του όρου “γυναικοκτονία”, κερδίζει έδαφος. Η ερμηνευτική πλαισίωση αυτής της εκδοχής βρίσκει το αίτιο στην πατριαρχική βία που “θυματοποιεί” τη γυναίκα, ως φύλο.
Θέλουμε, όμως, πολλή δουλειά ακόμη.
Σε κάθε περίπτωση, είτε ως παραγωγοί, είτε ως καταναλωτές δημοσιογραφικού περιεχομένου, οι μεν οφείλουμε να είμαστε όσο το δυνατόν πιο ακριβείς στην επιλογή των λέξεων, οι δε όσο το δυνατόν πιο κριτικοί στην πρόσληψη.
