Οι όμορφοι άνθρωποι κουράζονται λιγότερο από τους άλλους, γιατί, όπως λέμε, η ομορφιά ανοίγει πόρτες, κάνει τα λάθη να συγχωρούνται, δημιουργεί προσδοκίες και δίνει το προβάδισμα. Καλή η πολιτική ορθότητα και οι ιστορίες περί ίσων ευκαιριών, αλλά η ομορφιά είναι άλλο διαβατήριο. Όσοι ταξιδεύουν τον κόσμο με αυτό, το ξέρουν καλά, ακόμα κι αν δεν έχουν πλήρη επίγνωση του γκελ που κάνουν.
Αυτό που ισχύει με τους όμορφους -από πλευράς πάντα εξωτερικής εμφάνισης- ανθρώπους, ισχύει και με τους όμορφους τόπους. Οι όμορφοι τόποι απλά υπάρχουν και προσελκύουν με την εικόνα τους. Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις. Δεν χρειάζονται διαφήμιση. Εντυπωσιάζουν. Ακόμα κι όταν αυτό που προσφέρουν είναι μέτριο προς κακό. Ένα κακό φαγητό στη σαντορινιά καλντέρα συγχωρείται σε αντίθεση με ένα κακό φαγητό στην Κοζάνη. Είπαμε, άλλα τα μάτια του λαγού, κι άλλα της κουκουβάγιας.
Γι’ αυτό κι όλοι εμείς που στερούμαστε εντυπωσιακής εικόνας, πρέπει να προσπαθήσουμε σκληρά για να μπούμε στην καρδιά των άλλων. Πρέπει να κερδίσουμε τους επισκέπτες μας, μιλώντας στα συναισθήματά τους, προσφέροντάς τους εξαιρετική ποιότητα, κερδίζοντάς τους με τη συμπεριφορά μας.
Άδικο ή όχι, έτσι είναι. Ας το αποδεχτούμε για να προχωρήσουμε, δουλεύοντας πάνω σε πράγματα που πραγματικά μας διαφοροποιούν και μπορούν να εξισορροπήσουν την έλλειψη φυσικού κάλλους.
