Με βασάνιζε η σκέψη γιατί επελέγη, για μια αμιγώς πολιτική εκδήλωση, ο χώρος του Μουσείου της Ακροπόλεως, πράγμα που ως τώρα είχε αποφευχθεί και όλες οι αιτήσεις, επί προηγουμένων κυβερνήσεων, είχαν απορριφθεί. Αλλά η απορία μου κράτησε ως τη στιγμή που σας είδα κ. Πρόεδρε, με το φακό, υπό τις οδηγίες του τηλεσκηνοθέτη, να καρφώνει την ομιλούσα προτομή σας, επί ώρα, πάνω στο περιστύλιο του Παρθενώνος.
Τότε πια, ακόμη και εγώ, «το έπιασα το υπονοούμενο». Κατάλαβα ότι η μεν φωνή, φωνή Τσίπρα εστί, το δε πνεύμα, πνεύμα νέου Περικλέους, προαναγγέλοντος τον νέον χρυσόν αιώνα του ελληνικού έθνους, με την πρώτη δόση συσκευασμένη σε κάψουλα πενταετίας, 2016-2021. Α, όλα κι’ όλα. Όποιος πει κακή κουβέντα για τον σκηνοθέτη της παράστασης θα είναι άδικος. Καλέ, τι Αλέξης και τι Τσίπρας, εδώ μιλάμε για τον Νέο Περικλή. Που μέσα σε λίγα χρόνια θα μας παραδώσει μια Ελλάδα αγνώριστη. Και να οι υποδομές, και να τα δίκτυα και να τα εργοστάσια, και να τα παστέλια… (Ωχ, συγγνώμη, αυτό είναι από άλλο έργο).
Ομολογώ ότι δεν καταλαβαίνω γιατί δεν συμμερίζεται τον ενθουσιασμό μου ο Μπάρμπα-Μήτσος, αυτός που σας ψήφισε και το 2012 και το ‘14 στις ευρωεκλογές και το ’15 και στο δημοψήφισμα, αλλά τώρα αναπροσδιορίζεται ως «προδομένος αριστερός».
«Τον άκουσες καλά, ή μήπως είχες το ένα μάτι και το ένα αυτί στο ποδόσφαιρο» με ρώτησε με αυστηρό ύφος ο Μπάρμπα-Μήτσος, που ως αριστερός «παλαιάς κοπής» απεχθάνεται το ποδόσφαιρο αντιμετωπίζοντας το ως εργαλείο της άρχουσας τάξης για τον αποπροσανατολισμό του λαού. Και προφανώς δεν ήξερε καλά το πρόγραμμα του «Γιούρο», ένεκεν του όποιου η έναρξη της ομιλίας του πρωθυπουργού καθυστέρησε μια ώρα, ώστε να πέσει ανάμεσα στους δυο αγώνες της ημέρας. Σαν ένα ευμεγέθες διαφημιστικό μήνυμα δηλαδή.
«Αν τον άκουσες καλά, πες μου σε παρακαλώ, που τις βρήκε αυτές τις διακόσιες χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας μέσα στο 2016; Έμαθες να γίνανε τίποτα νέες βιομηχανίες, ή να γύρισαν πίσω αυτές που πήγαν στη Βουλγαρία ή την Ρουμανία; Μήπως έγιναν τίποτε επενδύσεις στην νέα τεχνολογία και δεν το πήρα χαμπάρι; Γιατί για να χάψω όσα υπόσχεται για το μέλλον, πρέπει να είναι αληθινά όσα περιγραφεί για το παρόν».
Αλήθεια, που τις βρήκε;
Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
