Η αλλαγή και η κοινωνία

Κάθε αλλαγή δεν σημαίνει κοινωνική πρόοδο, αλλά για να έρθει η πρόοδος είναι απαραίτητη η αλλαγή, συνηθίζουμε να λέμε.
Προφανώς σε κανένα δεν αρέσουν οι αλλαγές. Είναι ωραία, παρηγορητική η συνήθεια και η ρουτίνα. Που να την αλλάζεις;
Για να προχωρήσεις, όμως, μπροστά η αλλαγή και η προσαρμογή στα νέα δεδομένα είναι απαραίτητο στοιχείο. Διαφορετικά, αράζεις, λουφάζεις και τελικά παραδίνεσαι.
Η αλλαγή ξεκινά προφανώς από τις μικρές ομάδες. Οι παρέες φτιάχνουν ιστορία, είναι μια άλλη κοινή ρήση. Ουδέποτε οι πολλοί υπήρξαν μοχλός και κινητήριος δύναμη, πλην των περιπτώσεων εκείνων που εκόντες ή άκοντες παρασύρθηκαν απο ηγεσίες, άλλοτε φωτισμένες και προικισμένες, κι άλλοτε επικίνδυνες.
Οι πολλοί είναι πιο καχύποπτοι. Ξεκινούν να αντιλαμβάνονται ότι μια αλλαγή είναι προς όφελός τους, μόνο όταν αυτή έχει αρχίσει να αποδίδει καρπούς. Βλέπετε δεν είναι του υψηλού ρίσκου. Είναι του χαμηλού και υπολογισμένου ρίσκου. Έτσι είναι τα πράγματα.
Η αντίσταση, λοιπόν, στην αλλαγή και στο καινούργιο και η προσκόλληση σε ότι είναι γνωστό και ανήκει στη ρουτίνα, είναι αναμενόμενη. Αυτό που δεν έχει λογική είναι η παράλογη εμμονή που μας οδηγεί μόνο σε προς τα πίσω βήματα.
Κάποια στιγμή, όσο καλή κι αν είναι η ρουτίνα, το «ξεβόλεμα» είναι απαραίτητο.
Ιωάννα