Είναι γνωστό το ενδιαφέρον αυτής εδώ της στήλης για το δημόσιο χώρο και υπό αυτό το πρίσμα δεν θα μπορούσε να λείπει ένα σχόλιο για το κίνημα της απελευθέρωσης των παραλιών ή όπως υποτιμητικά προτιμήθηκε από κάποιους ο όρος “το κίνημα της ξαπλώστρας”.
Αυτό το καλοκαίρι και προς μεγάλη χαρά όλων φάνηκε ότι υπάρχει ελπίδα και έχει τη μορφή αυτών των ανθρώπων που βρέθηκαν στην Πάρο και σε άλλα νησιά, διεκδικώντας αυτό που τους/μας ανήκει. Μέσα σε αυτό το κίνημα ταίριαξαν και συνέπραξαν άνθρωποι διαφορετικών πολιτικών χώρων και ιδιοσυγκρασιών με κοινή, ωστόσο, διεκδίκηση και πάνω απ’ όλα κατανόηση του τι σημαίνει δημόσιος χώρος και γιατί είναι τόσο σημαντικός για την επιβίωση όλων μας.
Το κίνημα αυτό, λοιπόν, μας επιτρέπει να είμαστε συγκρατημένα αισιόδοξοι για το τι μπορεί να κάνει το επόμενο διάστημα η κοινωνία των πολιτών, η οποία στην Ελλάδα βρίσκεται επί πολλά χρόνια τώρα σε ύπνωση.
Για έναν λόγο παραπάνω, το θετικό αυτό μήνυμα είναι ακόμα πιο σημαντικό για μας, τους κατοίκους της Κοζάνης και της ευρύτερης περιφέρειας, που έχουμε δει το δημόσιο χώρο και οτιδήποτε δημόσιο να απαξιώνεται, να συρρικνώνεται, να αφήνεται στην τύχη του και εν τέλει να γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης αποκλειστικά και μόνο των ιδιωτικών συμφερόντων.
