Το 2009 ο δημοσιογράφος της Guardian Πολ Λιούις κάλυπτε τη διαδήλωση εναντίον των G20 για τον Γκάρντιαν.
Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδήλωσης ένας άνδρας με το όνομα Ian Tomlinson που πουλούσε την London Evening Standard δεν γύρισε σπίτι, καθώς στην επιστροφή έπεσε στο έδαφος και πέθανε. Αλλά λίγοι άνθρωποι εκείνη τη μέρα ήξεραν ότι ο Tomlinson δεν πέθανε από καρδιά, όπως ισχυρίστηκε η αστυνομία, αλλά ήταν θύμα αστυνομικής βίας.
Ο Πολ Λιούις το έμαθε αυτό μέσω του Twitter. Tου πήρε 6 μέρες μέχρι να βρει αξιόπιστους μάρτυρες, αλλά τελικά τα κατάφερε. Είχε ανοίξει το λογαριασμό του στο twitter τρεις μόνο μέρες πριν αλλά είχε κερδίσει την εμπιστοσύνη των ακολούθων του. To βίντεο με το οποίο «έδεσε» την υπόθεση του το έστειλε Αμερικάνος επιχειρηματίας που βρισκόταν για business trip στο Λονδίνο.
Η παραπάνω ιστορία γράφεται για να αναφερθεί μια από τις θετικές πτυχές της συμμετοχικής δημοσιογραφίας που είναι η συμβολή στην αποκάλυψη γεγονότων που μπορεί να περιλαμβάνουν αστυνομική βία ή άλλες επιλήψιμες συμπεριφορές.
Όταν τα μέσα και η δημοσιογράφοι ξέρουν να διαχειρίζονται τα εργαλεία της ψηφιακής τεχνολογίας και να κάνουν ερευνητική δημοσιογραφία, υπηρετούν πραγματικά τη δημοκρατία και τους πολίτες. Δυστυχώς, δεν είναι πολλά τα παραδείγματα, στα οποία μπορούμε να αναφερθούμε.
