Χάος επικράτησε στην αλβανική Βουλή κατά την παρουσίαση του πρώτου ρομπότ με Τεχνητή Νοημοσύνη που ορίστηκε, την περασμένη εβδομάδα, «υπουργός» για τον έλεγχο των δημοσίων συμβάσεων από τον πρωθυπουργό Έντι Ράμα. Η κίνηση αυτή παρουσιάστηκε ως βήμα προς τον εκσυγχρονισμό και τη διαφάνεια, όμως προκάλεσε θυελλώδεις αντιδράσεις.
Ένα ρομπότ, δηλαδή μια μηχανή που λειτουργεί βάσει αλγορίθμων και δεδομένων, καλείται να ελέγχει τους ανθρώπους και τις αποφάσεις τους. Το πρόβλημα, όμως, δεν είναι μόνο η εικόνα. Είναι η ουσία, δηλαδή το ποιος ελέγχει το ίδιο το ρομπότ. Υπάρχει κάποιος μηχανισμός που να εγγυάται ότι δεν θα υπάρξουν αυθαιρεσίες, σφάλματα ή ακόμη και χειραγώγηση; Ότι δεν θα παραπλανηθεί από τις ψευδαισθήσεις του;
Η Τεχνητή Νοημοσύνη μπορεί να αποτελέσει εξαιρετικό εργαλείο ανάλυσης δεδομένων και πρόληψης φαινομένων διαφθοράς. Δεν μπορεί όμως να αναλάβει πολιτική ευθύνη ούτε να λογοδοτήσει σε μια δημοκρατία. Η έλλειψη δικλείδων ασφαλείας και η απουσία ανθρώπινης εποπτείας μετατρέπουν την καινοτομία σε επικίνδυνο πείραμα.
Η εξέλιξη αυτή ανοίγει έναν ευρύτερο διάλογο σχετικά με το μέχρι πού μπορεί να φτάσει η χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης στη διακυβέρνηση, αλλά και πώς εξασφαλίζεται ότι η τεχνολογία θα υπηρετεί τη δημοκρατία και όχι το αντίστροφο.
