Κανόνες – εντολές του θρυλικού διεθνούς ποδοσφαιριστού και προπονητού, Κώστα Καραπατή
To σχόλιο, που ακολουθεί, δεν γράφεται με σκοπό να επικρίνει τους νεαρούς ποδοσφαιριστές της «Κοζάνης». Αντιθέτως, για να τους αποτρέψει από την επανάληψη κάποιων λαθών και την εφαρμογή ωρισμένων κανόνων, που πρέπει να τηρούν εφεξής.
Σίγουρα, ο προπονητής της ομάδος, στην κριτική του για τον αγώνα, επεσήμανε τα λάθη προς τους ποδοσφαιριστές του και ζήτησε απ’ αυτούς συνέχιση της προσπάθειας και πάση θυσία αποφυγή των ίδιων λαθών.
Το σχόλιο γίνεται για να μεταφερθούν ωρισμένοι βασικοί κανόνες από έναν εγνωσμένης αξίας παλαίμαχο διεθνή ποδοσφαιριστή του «Ηρακλέους» Θεσ/νίκης και μετέπειτα του Ολυμπιακού Πειραιώς, αλλά και προπονητή των πρώτων χρόνων από την σύσταση της «Κοζάνης», Κώστα Καραπατή, ο οποίος άφησε εποχή ως τερματοφύλακας.
Έλεγε, λοιπόν, ο Καραπατής στους τότε ποδοσφαιριστές της «Κοζάνης»: Ο τερματοφύλακας είναι ο άρχοντας της περιοχής. Δεν περιορίζεται να κάθεται κάτω από τα δοκάρια και να περιμένει να έλθει η μπάλα. Βγαίνει από τα δοκάρια μέχρι την μεγάλη περιοχή, την οποία ελέγχει και όταν έχει και κάποια εμπειρία κατευθύνει και τους συμπαίκτες του, καθώς έχει μπροστά του όλο τον αγωνιστικό χώρο. Ειδικά, στο ψηλό παιγνίδι είναι ο απόλυτος κυρίαρχος, σπεύδοντας να έλθει πρώτος σε επαφή με την μπάλα, καθώς έχει το προνόμιο να χρησιμοποιεί τα χέρια και σε όποια διεκδίκηση ή σύγκρουση με αντίπαλο, κερδίζει φάουλ. Στα φάουλ, κόρνερ, σέντρες των αντιπάλων έχει την δυνατότητα να παρακολουθεί την τροχιά της μπάλας και αναλόγως να κατευθύνεται, για να «καθαρίζει» τη φάση.
Αυτοί ήταν, σε γενικές γραμμές, οι κανόνες – εντολές του Καραπατή, για τον τερματοφύλακα. Για τους αμυντικούς, έλεγε: Παντρεύεσθε τον αντίπαλό σας και δεν τον αφήνετε να κάνει ρούπι μόνο του. Γενικά, όταν προηγούμαστε στο σκορ και θέλουμε να διαφυλάξουμε τη νίκη, παίζουμε καταστροφικό παιχνίδι, με φάουλ, μπαλιές και σουτ στα πλάγια για αράουτ, μέχρις ότου ο διαιτητής σφυρίξει την λήξη του αγώνα.
Τώρα, ολίγα σχετικά με τον αγώνα της «Κοζάνης», η οποία είχε προηγηθεί στο σκορ με τον Κοτσίνη στο 26’ και διατηρούσε το υπέρ αυτής 1-0 μέχρι και το 90’. Και ενώ υπολείπονταν τα λεπτά των καθυστερήσεων για το τελικό σφύριγμα, στο 91’ δέχεται την ισοφάριση, με κεφαλιά του Κωστίκου, ύστερα από κόρνερ, πετώντας δύο πολύτιμους βαθμούς. Από έλλειψη πείρας των ποδοσφαιριστών της «Κοζάνης» ήλθε η ισοφάριση. Δεν έπεσαν πρώτοι στη μπάλα και την άφησαν να περιέλθει σε αντίπαλο.
Έτσι, περιορίσθηκαν στο πικρό «Χ», ενώ μέχρι το 90’ κρατούσαν την νίκη στα πόδια τους. Φινάλε δυσάρεστο, πρώτα απ’ όλα, για τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές της «Κοζάνης», αλλά και για τους φίλους της. Αδίκησαν τους ίδιους τους εαυτούς τους, οι παίκτες της «Κοζάνης».
Βέβαια, με το «Χ» αυτό δεν χάθηκαν τα πάντα. Αρκεί να μην επαναληφθούν τα ίδια λάθη. Πάντως, μπορούν, στους επόμενους αγώνες, να φέρουν το «2» ή και το «Χ» από εκτός έδρας παιχνίδια, για να «ρεφάρουν» την εκτός έδρας απώλεια των δύο βαθμών.
Η «Κοζάνη» γυρνά σελίδα και προχωρεί απτόητη, με πίστη, συνεχή προσπάθεια, θέληση, δύναμη για μία αξιόλογη πορεία στο πρωτάθλημα. Χάθηκαν δύο εντός έδρας βαθμοί, τους οποίους και περισσότερους μπορεί να πάρει από εκτός έδρας αγώνες.
Συνεχίζει την προσπάθειά της, με περισσότερο ζήλο, πείσμα, αποφασιστικότητα. Ο χρόνος αναμένεται να την δικαιώσει!…
Δημ. Κλείδης – www.xronos-kozanis.gr
