Για πάρα πολλά χρόνια αρνιόμουν να πιστέψω το πόσο πιο εύκολο είναι να «πλασάρεις» ένα ακραίο ψέμα από το να παρουσιάσεις την ωμή και απλή αλήθεια. Για κάποιο λόγο πίστευα ότι εμείς οι άνθρωποι έχουμε ένα κριτήριο μέσα μας που μας επιτρέπει να ξεχωρίσουμε και να απομονώσουμε το τερατώδες ψέμα. Αμ, δε.
Μέχρι που το τερατώδες έγινε το συνηθισμένο και χρειάζεται πλέον ειδικές σελίδες, όπως τα ελληνικά hoaxes, για να αποκαλύπτουν τα ψέματα. Ακόμα, όμως, κι έτσι φαίνεται ότι η κατάσταση είναι στου «κουφού την πόρτα, όσο θέλεις βρόντα».
Κανείς δεν κάνει το κόπο να ανοίξει τα αυτιά του να ακούσει, πολύ δε περισσότερο να ψάξει περισσότερο ένα θέμα. Αρκείται σε αυτό που είδε και σε αυτό που άκουσε από «κάποιο παιδί» ή διάβασε στο Ίντερνετ.
Είναι χαρακτηριστικό, μάλιστα, ότι ελάχιστοι μπορούν να ανακαλέσουν το που διάβασαν ή είδαν κάτι. Οι περισσότεροι θυμούνται συγκεχυμένες πληροφορίες γύρω από ένα πρόσωπο ή ένα θέμα. Τώρα το αν το πρόσωπο κατηγορείται για βιασμό ή είναι ένας λαμπρός επιστήμονας, λίγη σημασία έχει. Γι’ αυτό προσέξτε τις εμφανίσεις σας, live και διαδικτυακές.
Iωάννα
Μοιραστείτε την είδηση