Η υπόθεση του 11χρονου παιδιού που σκοτώθηκε στην αυλή του σχολείου του συγκλονίζει. Για όλους τους λόγους που μπορεί να βάλει με το μυαλό του ο κοινός νους. Γιατί ένα παιδί πήγε σχολείο και δεν γύρισε ποτέ σπίτι του. Σε μια χώρα που δεν έχει πόλεμο. Σε μια χώρα που θεωρείται ασφαλής για τα παιδιά και τους νέους της.
Αυτό που είναι εντελώς εξοργιστικό είναι η αντίδραση όλων αυτών των… ανευθυνουπεύθυνων. Για την ακρίβεια η μη αντίδρασή τους. Το γεγονός ότι ουδείς τους έβαλε στο τραπέζι την παραίτησή του, τουλάχιστον έως ότου ξεκαθαρίσει η υπόθεση. Το μόνο που έκαναν ήταν να παίξουν το γνωστό παιχνίδι, πετώντας το μπαλάκι των ευθυνών ο ένας στον άλλο.
Τι πρέπει να γίνει σε αυτό τον τόπο, για να αναλάβει κάποιος την ευθύνη που του αναλογεί; Τι πρέπει να συμβεί, ώστε επιτέλους κάποιοι να ζητήσουν συγγνώμη, χωρίς να προσπαθούν παράλληλα να βγάλουν την ουρά τους απ’ έξω;
Και κάτι τελευταίο. Δεν έχει σημασία μόνο τι έχει κάνει κάποιος σε μια τέτοια περίπτωση, αλλά και τι δεν έχει κάνει. Δεν χωρούν δικαιολογίες. Απαιτούνται μόνο εξηγήσεις.
 |
|
