είναι σχετικά εύκολο να διακρίνεις τους θετικούς, τους αποτελεσματικούς, τους επιδραστικούς ανθρώπους
στις τοπικές κοινωνίες,
αυτούς που τα χαμόγελα τους δεν είναι πλαστικά,
αυτούς που δεν αγχώνονται για την καθημερινή προβολή του όποιου έργου παράγουν,
αλλά για το ίδιο το έργο τους,
αυτούς που την όποια επιτυχία τους τη στηρίζουν σε μακροχρόνια προσήλωση σε γνώσεις και επίπονη εργασία,
αυτούς που το πέρασμα του χρόνου τους βρίσκει πιο γήινους, πιο προσηνείς, πιο εὔνους …
δεν βρίσκονται παντού γύρω μας,
αλλά όλοι γνωρίζουν ποιοί είναι και τι κάνουν σωστά,
στο δημόσιο χώρο,
στην ιδιωτική δραστηριοποίηση,
στα κοινά,
παντού …
εργάζονται παρά άγονται και φέρονται,
δεν απεργάζονται ποτέ τίποτα παρά επιδιώκουν μόνο την πρόοδο, την ευημερία και την αειφορία …
η σοβαρότητα που τους διακρίνει δεν είναι επίκτητη, ούτε προσχηματική,
η δε διορατικότητα τους είναι συχνά μνημειώδης …
δύσκολα ακολουθούν οτιδήποτε έξω από την αισθητική και τις απόψεις τους,
δεν υποχωρούν για τίποτα από ότι δεν τους χαρακτηρίζει,
δεν αλλοιώνουν τις συμπεριφορές τους για να γίνουν περιστασιακά αρεστοί …
να τους ψάχνουμε,
να τους σεβόμαστε,
να τους επικροτούμε,
να τους συμβουλευόμαστε,
να τους εμπιστευόμαστε …
να τους πιέζουμε να συνεισφέρουν σε δράσεις και πρωτοβουλίες
που πηγαίνουν τον τόπο μπροστά,
να αντικαθιστούν κάθε φελλό που προσπαθεί να επιπλεύσει σε κοινωνίες αδιάφορων και απελπισμένων,
κάθε προβεβλημένο περίοπτο των ΜΜΕ και των κοινωνικών δικτύων,
κάθε αφελή μικροαπατεώνα που παλεύει επώνυμα ή ανώνυμα να απαξιώνει καθημερινά δεξιότητες, αξίες και επιστημοσύνη που δεν κατέχει ο ίδιος …
να μην συνεργαζόμαστε ή ακολουθούμε ανθρώπους σε όλους τους κοινωνικούς και επαγγελματικούς χώρους,
με προσχηματική σοβαρότητα & μηδενική ορατότητα,
για λόγους δημοσίων σχέσεων, οίκτου ή από απλή συνήθεια,
είναι μάταιο,
συχνά και επικίνδυνο …
συντηρητισμοί,
κατεστημένα και
καθωσπρεπισμοί
ανήκουν σε εποχές και κοινωνίες που δεν μπόρεσαν να δουν έξω από τη γυάλα που τις περικλείει …
ΚΚ
