Για εμάς τους επικοινωνιολόγους η παρατήρηση των παραγλωσσικών στοιχείων, της λεγόμενης γλώσσας του σώματος δηλαδή, λέει αρκετά.
Παρατηρώντας κάποιον να κάθεται, να μιλά, να υπερισχύει με τη φυσική του παρουσία, καταλαβαίνουμε αρκετά περισσότερα από εκείνα που λέει με το στόμα του. Υπάρχουν χαρισματικές παρουσίες και από πλευράς γλώσσας του σώματος. Τους βλέπεις σε ένα χώρο και θεωρείς ότι η θέση τους είναι εκεί.
Δεν είναι σα να “φύτρωσαν” από το πουθενά και να μην ξέρουν που να βάλουν τα χέρια τους. Οι κινήσεις τους πάνε συνήθως πακέτο με την ενδυματολογική τους προσέγγιση. Σαφώς, όλοι αυτοί έχουν δουλέψει πολύ για να το πετύχουν. Δεν συμβαίνουν αυτά τα πράγματα από τη μια μέρα στην άλλη.
Στη βάση όλων, όμως, βρίσκεται η σκληρή προσπάθεια, η γνώση και η επιχειρηματολογία. Άνετο, εξάλλου, δε σε κάνει η επί τούτου αδιαφορία για το πρωτόκολλο και τους κοινωνικούς κανόνες, αλλά η δυνατότητα μέσα από τη δύναμη της γνώσης να τους περιφρονείς, ακολουθώντας τους. Εκεί είναι η μαγκιά.
