Δεν ξέρω αν σε άλλα κοινοβούλια το επίπεδο συζήτησης είναι τόσο χαμηλό. Δεν ξέρω καν αν στο δικό μας το ….τερματίσαμε, όπως λέμε στην καθομιλουμένη. Το σίγουρο είναι ότι έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας, για να φτάσουμε να μιλήσουμε για πολιτικό πολιτισμό.
Η συζήτηση που διεξήχθη τις προηγούμενες μέρες στη Βουλή δεν είναι άσχετη απο το γενικότερο πολιτικό και κοινωνικό πλαίσιο που έχει εδραιωθεί τα τελευταία αρκετά χρόνια.
Τα φαντάσματα του παρελθόντος, οι εκατέρωθεν εκτοξεύσεις αθλιοτήτων και η διαρκής προσπάθεια να εξισωθούν τα πάντα, φτηναίνουν και εκχυδαϊζουν τον πολιτικό λόγο. Έναν λόγο χωρίς ουσία και ειδικό βάρος.
Στην κακοπαιγμένη παράσταση που στήθηκε για την διαδικασία ψήφου εμπιστοσύνης, οι πολιτικοί αρχηγοί απέδειξαν για άλλη μια φορά πόσο κατώτεροι των περιστάσεων είναι. Πόσο αποφασισμένοι είναι να πολώσουν περαιτέρω το κλίμα και να ξυπνήσουν αντανακλαστικά που βασίζονται στις παλιές εμφυλιακές διχοτομικές γραμμές.
Ευκολάκι. Τα δύσκολα είναι αλλού και πάντως πολύ μακριά από τις λεβέντικες δήθεν αποκαλύψεις. Η προοπτική που ανοίγεται στην εποχή της μετά-αλήθειας, η πολιτική να έχει ως βασικό περιεχόμενο τα hoaxes (διαδικτυακές απάτες) και το συναίσθημα, είναι δυσοίωνη.
Ιωάννα
