Είναι μια ευκαιρία τα καλοκαίρια μας να έρθουμε πιο κοντά στον πολιτισμό. Μια ευκαιρία που δεν έχουμε το χειμώνα, γιατί ως γνωστόν, το θέατρο και οι συναυλίες βρίσκονται το χειμώνα στην πρωτεύουσα και το καλοκαίρι στην επαρχία. Μόνο που οι χειμώνες μας είναι βαρείς και ατέλειωτοι και τα καλοκαίρια μας μικρά.
Κάθε καλοκαίρι, λοιπόν, ξεχυνόμαστε στις παραστάσεις και στις συναυλίες με όσες δυνάμεις (οικονομικές ουσιαστικά) έχουμε. Διψασμένοι και αποφασισμένοι να κερδίσουμε το χαμένο έδαφος.
Θέλοντας και μη, στην ελληνική περιφέρεια δεν έχουμε και πολλές επιλογές. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε ή δεν μπορούμε να στηρίξουμε τις όποιες επιλογές έχουμε με ενεργό τρόπο.
Σημασία έχει να υπάρχει ο σπόρος -που μπαίνει σε παιδική ηλικία – της αγάπης για τον πολιτισμό και όλες τις εκφράσεις του.
Εξάλλου τον πολιτισμό τον απολαμβάνει κάποιος με όποιο τρόπο μπορεί. Άλλοτε ως θεατής, άλλοτε ως συμμετέχων, άλλοτε απλά πηγαινοφέρνοντας τα παιδιά του σε κάποιο καλλιτεχνικό σχολείο ή θεατρικό εργαστήρι, στο οποίο μπορούν να μάθουν και να αγαπήσουν περισσότερο τη μουσική, το θέατρο, τα εικαστικά.
Απαιτείται, όμως, χρόνος, διάθεση και προσπάθεια. Τίποτα στη ζωή δεν έρχεται χωρίς κόπο. Μόλις, όμως, η κουΐντα ανοίξει, τα πάντα μοιάζουν μαγικά.
