Αυτονόητη αποσαφήνιση: Όταν η εξουσία μοιράζει χρήματα των φορολογουμένων πολιτών, σε διάφορες ομάδες, από μέσα ενημέρωσης έως αθλητικούς συλλόγους και πολιτιστικές οντότητες, από συνδικαλιστικές οργανώσεις έως ΜΚΟ και άλλους φορείς, ο λόγος, η διαδικασία, τα ποσά και οι παραλήπτες, πρέπει να ειναι απολύτως διαφανείς. Όλα να γίνονται νομίμως και όχι απλώς νομοτύπως.
Η αρχή αυτή ισχύει και για τις περίφημες χορηγίες, δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, μέσω της “Λίστας Πέτσα” 1 και 2, που πήρε το όνομα της από τον τότε κυβερνητικό εκπρόσωπο και υπεύθυνο για τη επικοινωνιακή πολιτική της κυβέρνησης. Οπότε έχουν κάθε δικαίωμα τα κόμματα της αντιπολίτευσης να “σκαλίζουν” την υπόθεση, εφόσον υποπτεύονται, είτε, ακόμη περισσότερο, αν διαθέτουν στοιχεία που αποδεικνύουν ότι, η διανομή αυτή υπήρξε σκανδαλώδης.
Μόνον που η πρωτοβουλία του Αλέξη Τσίπρα, για σύσταση άλλης μιας “εξεταστικής των πραγμάτων επιτροπής” στη βουλή, με την οποία έσπευσαν να συνταχθούν και τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, δεν μοιάζει να ειναι η καθαρότερη διαδικασία για να λάμψει η αλήθεια. Και εξηγούμαι γιατί:
*** Είναι κίνηση μιμητισμού, με αφορμή τα όσα συμβαίνουν στην Αυστρία και την παραίτηση του καγκελάριου Κουρτς. Αφού “φοριέται¨στην Βιένη, γιατί όχι και στην Αθήνα. Μόνο που παραβλέπει την σημαντικότερη πτυχή της διαφοράς, στην καθαρτήρια διαδικασία, ανάμεσα στις δυο χώρες. Εκεί κινήθηκε δυναμικώς η Δικαιοσύνη. Εδώ επιλέγεται μια διαδικασία, μέσω βουλής, η οποία πέρα από το στοιχείο του εντυπωσιασμού και της πολύχρονης ευκαιρίας “να έχουμε να λέμε”, έχει αποδειχθεί παντελώς ατελέσφορη, σε πλείστες όσες περιπτώσεις. Καταλήγοντας σε φιάσκο. Με γνώριμη κατάληξη να εκδίδονται διαφορετικά πορίσματα, από κάθε κόμμα. Και να κυριαρχεί εκείνο του κόμματος που πλειοψηφεί.
*** Αν ήθελαν πράγματι “κάθαρση” στο συγκεκριμένο θέμα, θα επέλεγαν να προσφύγουν στην δικαιοσύνη με μηνυτήριες αναφορές, καταθέτοντας όσα στοιχειά διαθέτουν. Αλλά δεν θέλουν αυτό. Απλώς επιχειρούν μια περίσπαση της κοινής γνώμης, για να μην ασχολείται με τοις αμυντικές συμφωνίες Ελλάδας-Γαλλίας και Ελλάδας-ΗΠΑ.
Επ ευκαιρία ας μας πουν αν τα επίσημα κομματικά τους όργανα, “ΑΥΓΉ”, “ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ”, “ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ”, “ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ”, “ΕΠΟΧΗ”, αλλά και το Documento και πλήθος φιλικών τους μέσων ενημέρωσης πήραν και αυτά μερίδιο από τα χρήματα που διανεμήθηκαν, ή αν, αφού θεωρούσαν σκανδαλώδη την διανομή των κρατικών κονδυλίων, αρνήθηκαν να τα παραλάβουν. Αν αρνήθηκαν, να τους βγάλω το καπέλο.
