Ο τίτλος προέρχεται από το βιβλίο του Θανάση Καμπαγιάννη και αποτελεί απόσπασμα από την ιστορική του αγόρευση στη δίκη της Χρυσής Αυγής. Σ’ εκείνη τη συγκλονιστική στιγμή, ο Καμπαγιάννης κάλεσε το δικαστήριο να αποφασίσει αν θα σταθεί με τις μέλισσες της αλληλεγγύης, τα δύο νεαρά κορίτσια που στάθηκαν ως αυτόπτες μάρτυρες στη δολοφονία του Παύλου Φύσσα ή με την αγέλη των λύκων που όρμησε πάνω του με μίσος.
Η αλληγορία αυτή δεν περιορίζεται μόνο σ’ εκείνη τη δίκη. Αντανακλά μια ευρύτερη αλήθεια. Σε πολλές στιγμές της ιστορίας, το δίλημμα μοιάζει ξεκάθαρο: η μεριά του δικαίου είναι φανερή, όπως και οι ρόλοι του θύτη και του θύματος. Είναι εύκολο να διαλέξει κανείς πλευρά.
Όμως υπάρχουν και στιγμές πιο σκοτεινές και θολές. Περιπτώσεις όπου η απόσταση ανάμεσα στους λύκους και τις μέλισσες δεν είναι τόσο ευκρινής και όπου ο πόνος είναι κοινός και οι απώλειες βαραίνουν και τις δύο πλευρές. Σε μια τέτοια στιγμή η ετυμηγορία δεν έρχεται εύκολα όχι από δειλία ή αδιαφορία, αλλά από την επίγνωση πως η πραγματικότητα κάποιες φορές δεν επιδέχεται απλουστεύσεις. Το να ξεχωρίσεις ποιος είναι ο λύκος και ποιος η μέλισσα δεν είναι πάντα απλό.
