Οι αγρότες κλείνουν τους δρόμους για να διεκδικήσουν τα αιτήματά τους. Διεκδικώντας, όμως, τα δικά τους δίκια, θίγουν τα δικαιώματα των άλλων, που είναι να μπορούν να μετακινούνται χωρίς εμπόδια. Και προφανώς αυτοί που την “πληρώνουν” στο τέλος είναι οι μικροί. Οι επαγγελματίες δηλαδή και οι μεροκαματιάρηδες.
Δεν είναι η πρώτη φορά που κλείνουν οι δρόμοι και δημιουργούνται προβλήματα. Στη δεκαετία του ’90 έχουμε ζήσει οι μεγαλύτεροι σκηνές απείρου κάλλους με λεωφορεία να σταματούν από τις δύο πλευρές του μπλόκου και να αποβιβάζουν κόσμο ώστε να περπατήσει φορτωμένος με τα πράγματά του και να επιβιβαστεί στο άλλο όχημα.
Πέρασαν από τότε χρόνια πολλά και η κατάσταση αντί να βελτιωθεί, χειροτέρεψε. Και είμαστε πάλι εδώ να συζητάμε για τον κοινωνικό αυτοματισμό, για τα δίκαια αιτήματα των αγροτών, αλλά και την σύγκρουση με τους οδηγούς που δεν μπορούν να πάνε στις δουλειές τους.
Και το ερώτημα είναι γιατί όλα πρέπει να καταλήγουν σε σύγκρουση, αλλά και γιατί πρέπει για να ακουστούν τα δίκαια αιτήματα κάποιων, να υιοθετούνται άδικοι (ως προς τα συμφέροντα άλλων ομάδων) τρόποι; Στο τέλος χαμένοι βγαίνουν μόνο οι πολίτες.
