Είναι έθιμο, όταν κανείς πηγαίνει ταξίδι στο εξωτερικό, επιστρέφοντας, να φέρνει όλο και κάποιο δωράκι. Ευγενικοί άνθρωποι, ο Σταθάκης και ο Τσακαλώτος, ήταν αδύνατον να μην ακολουθήσουν αυτή την παράδοση, μετά το ταξίδι τους στην Ουάσιγκτον, ένθα η έδρα του ξορκισμένου με τον απήγανο, παρά πάντων των κυβερνητικών προπαγανδιστών και των παπαγαλακίων τους, καταραμένου ΔΝΤ. Που δεν το θέλει, λέει, ο Αλέξης, αλλά αφού το θέλει ο Βόλφγκανγκ, τι λόγος μας πέφτει εμάς;
Τι μας φέρνουν λοιπόν από την Ουάσιγκτον; Ένα ολόφρεσκο, κατακόκκινο, αριστερότατο μνημόνιο. Που πέρα από τα μέτρα ύψους 5,8 δις που γνωρίζαμε ως τώρα, προσθέτει άλλα 3,6 δις. Ούτε ένα, ούτε δύο. Τέσσερα «μαίηλ Χαρδούβελη» δηλαδή. Αλλά το Μέγαρο Μαξίμου έσπευσε να μας παρηγορήσει με «non paper» που κυκλοφόρησε την Κυριακή το βράδυ. Εξηγώντας μας ότι αυτό, το τέταρτο συνολικώς και δεύτερο «αριστερό», μνημόνιο …δεν είναι υποχρεωτικό. Ότι δηλαδή θα ισχύσει μόνον αν δεν πιάσουμε, το 2018, τον στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5%.
Έχετε διαβάσει πουθενά, έστω και μια, διεθνή ανάλυση, που να μη θεωρεί ανέφικτο, εξωπραγματικό, άπιαστο όνειρο, τέτοιο ποσοστό πλεονάσματος, με βάση την ως τώρα πορεία και τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας; Ένα ποσοστό που δεν είναι μόνον «απαράδεκτο» κατά την ρητορική των κυβερνώντων, αλλά απαγορευτικό ακόμη και για το «σκληρό ΔΝΤ» της Κριστίν και του Τόμσεν;
Αλλά, πριν ακόμη φθάσουμε εκεί, έχουμε άλλα μέτρα που μαγειρεύονται και τα οποία πλήττουν ευθέως τα χαμηλότερα εισοδήματα, τους πιο φτωχούς συμπολίτες μας με την μέθοδο της πιο βάρβαρης, της έμμεσης φορολογίας. Αύξηση του ΦΠΑ στο 24%, ή ακόμη και κατάργηση του χαμηλού συντελεστή 6%. Αύξηση στα τιμολόγια της ΔΕΗ και του νερού. Και δη την ώρα που αποφασίζεται νέα περικοπή κυρίων και επικουρικών συντάξεων.
Να τελειώνουμε με τα παραμύθια. Αυτή δεν είναι κυβέρνηση ούτε της πρώτης, ούτε της δεύτερης, ούτε της καμία φορά Αριστεράς. Είναι κυβέρνηση πολιτικών απατεώνων. Τους οποίους ήθελαν και θέλουν οι δανειστές μας, ως τους καλύτερους προαγωγούς μνημονιακών μέτρων. Δεν είναι καν μαθητευόμενοι μάγοι στους οποίους συγχωρούνται κάποια λάθη. Είναι συστηματικοί ταχυδακτυλουργοί, που ξεγελούν κάποιους αφελείς με οφθαλμαπάτες, παρουσιάζοντας κάθε υποχώρηση τους ως …αντίσταση.
Το μόνο παρήγορο είναι ότι όλες οι μετρήσεις μαρτυρούν πως μειώνεται το ακροατήριο που θαυμάζει τα «κόλπα» τους.
Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
