Chat Pat του Κώστα Καραμάρκου
σχετικά απλά πράγματα που (πολύ) σπάνια βλέπουμε στην πράξη στην πόλη και στην περιοχή:
πολίτες που τηρούν κανόνες & νόμους σεβόμενοι τους διπλανούς,
εθελοντές σε κοινωφελείς σκοπούς και δράσεις,
δημότες που ανακυκλώνουν τα πάντα και έχουν υιοθετήσει κάθε δυνατή πράσινη λογική στην καθημερινότητα τους,
“μεγάλοι” που υποστηρίζουν τα “παιδιά” στην προσαρμογή τους στη σύγχρονη εποχή και στην λογική του global και όχι μόνο του local,
επαγγελματίες που σέβονται τους πελάτες & το προσωπικό τους,
δημόσιους και αυτοδιοικητικούς υπαλλήλους που έχουν βγάλει από το λεξιλόγιο τους το “δεν γίνεται” και το “δεν μπορώ…
πολιτικούς και αυτοδιοικητικούς που εργάζονται με εφαλτήρια την γνώση και τη εμπειρία,
που βλέπουν την ημέρα γεμάτη από προκλήσεις και ελπίδες για ευημερία,
που βλέπουν στην ατζέντα τους κυρίως τις υποχρεώσεις για την ανάπτυξη του τόπου
και λιγότερες, ελάχιστες το δυνατό παρουσίες σε εσπερινούς, πίτες, γουρουνοχαρές και πανηγύρια κάθε είδους …
Ζητείται Φως
από τους ανθρώπους της διπλανής πόρτας,
που αντέχουν ακόμη στις δυσκολίες που τους οδήγησε η Μετάβαση της περιοχής και η παρατεταμένη οπισθοχώρηση της χώρας,
αυτούς που συναντάμε ολοένα και λιγότερο στην κανονική ζωή εκτός οθονών,
από αυτούς που ψωνίζουμε ολοένα και λιγότερο,
αυτούς που ξεχάσαμε να υποστηρίζουμε με κάθε τρόπο …
Ζητείται Φως
σε μια πόλη που βρίσκεται σχεδόν σε λήθαργο σχετικά με ότι ταχύτατα συμβαίνει σχεδόν παντού,
που αρνείται να συμβαδίσει με την εποχή
και περιορίζεται διαρκώς σε λιγότερα
και Επιτέλους,
όχι άλλα Ουτοπικά Οράματα που απαιτούν 100 χρόνια για να υλοποιηθούν
βήμα βήμα,
προς κάτι καλύτερο σε όλους τομείς,
Όχι Άλλα Παραμύθια για Λευκούς Δράκους & Πράσινα Άλογα…
όχι άλλες υποσχέσεις παρά μόνο:
γρήγορες νίκες,
άμεσα αποτελέσματα,
επιτάχυνση διαδικασιών,
βελτίωση ποιότητας ζωής, τώρα !
Αύριο θα Είναι Αργά…
