Στις 6 Αυγούστου του περασμένου χρόνου, ο Γενικός Διευθυντής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, Τέντρος Αντανόμ Γκεμπρεγεσούς, προειδοποίησε για έναν αναδυόμενο, όσο και επικίνδυνο «εμβολιαστικό εθνικισμό» και τι θα μπορούσε να χαθεί εάν οι χώρες δεν συνεργαστούν για να καταστείλουν τον κορωνοϊό: «Η κοινή χρήση εμβολίων ή η κοινή χρήση άλλων εργαλείων βοηθά πραγματικά τον κόσμο να ανακάμψει μαζί, και μόνο έτσι η οικονομική ανάκαμψη μπορεί να είναι ταχύτερη και η ζημιά από το Covid-19 να περιοριστεί».
Ήταν η δεύτερη φορά, μέσα σε λίγους μήνες, που ένας νεολογισμός (εμβολιαστικός εθνικισμός – vaccine nationalism), που δεν αφορά στον πυρήνα του προβλήματος, αλλά επηρεάζει καθοριστικά τις προσπάθειες αντιμετώπισης του, ήρθε μέσα από τον ΠΟΥ, ο οποίος ηγείται της παγκόσμιας προσπάθειας. Η πρώτη ήταν με τον όρο infodemic (επιδημία παραπληροφόρησης).
Κατά τους τελευταίους μήνες, η γεωπολιτική και ο εθνικισμός έχουν γίνει επιπλέον πηγές προβλημάτων στη διαχείριση της επιδημίας παραπληροφόρησης (infodemic) που εξελίσσεται παράλληλα με την πανδημία. Παρά το γεγονός ότι η πανδημία δεν μπορεί να περιοριστεί τοπικά, αλλά είναι ένα γεγονός με παγκόσμιες διαστάσεις, οι εθνικιστικές εξάρσεις κάνουν κατά διαστήματα την εμφάνισή τους.
Αυτό που κυριαρχεί, επομένως, ως ανάγκη, για την επόμενη φάση είναι να αναπτυχθεί μια παγκόσμια στρατηγική για την ανάπτυξη θεραπειών αντιμετώπισης του κορωνοϊού που θα ενημερώνεται από την επιστήμη και όχι από την πολιτική.
