Όπως λέμε και ξαναλέμε εδώ και χρόνια, σε κάθε κρίση, πραγματική ή τεχνητή, παίζει ρόλο η ορθολογική κρίση. Με άλλα λόγια η κρίση θέλει κρίση. Νου δηλαδή και σύνεση, ώστε η διαχείριση των θεμάτων να μην συνιστά αφορμή για νέα κρίση.
Κάθε κρίση έχει την επιχειρησιακή διάσταση, την ουσία δηλαδή του θέματος, αλλά και την επικοινωνιακή διάσταση, με άλλα λόγια τη διαχείριση της πληροφορίας γύρω από το θέμα.
Η υπόθεση του εμβολιασμού με AstraZeneca θα αποτελέσει στη βιβλιογραφία σημαντικό μέρος των ενεργειών προς αποφυγή. Όσων δηλαδή δεν πρέπει να κάνει κάποιος που διαχειρίζεται επικοινωνιακά μια τέτοια κατάσταση.
Γεμάτη μπρος-πίσω και ασαφείς δηλώσεις, η επικοινωνιακή διαχείριση των εμβολιασμών με AstraZeneca αντί να ξεκαθαρίσει το έτσι κι αλλιώς νεφελώδες τοπίο, το συσκότισε περαιτέρω, δίνοντας επιπλέον επιχειρήματα στους αντιεμβολιαστές. Έτσι, εκείνοι που στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων σε πρώτη φάση και εμβολιάστηκαν, δείχνοντας κοινωνική ευθύνη πάνω απ’ όλα, κινδυνεύουν να χαρακτηριστούν τώρα «κορόιδα», μαζί με όλους όσοι σήκωσαν το βάρος της επιστημονικής υπεράσπισης των κυβερνητικών επιλογών.
