Όταν κατασκευαζόταν το Κέντρο Τεχνολογικής Έρευνας στο χώρο του τότε ΤΕΙ στα Κοίλα, λίγοι αντιλαμβανόταν τη σημασία που θα μπορούσε να έχει ένας τέτοιος χώρος. Η εξέλιξη του συγκεκριμένου Κέντρου, δυστυχώς, δεν δικαίωσε καμία από τις προσδοκίες, αφού εν τέλει στο συγκεκριμένο χώρο δεν φιλοξενήθηκε ποτέ έρευνα και υψηλή τεχνολογία. Το ίδιο συνέβη και με τις διάφορες άλλες υποδομές, όπως πχ. οι θερμοκοιτίδες που θα υποστήριζαν την έρευνα και την καινοτομία.
Η ιστορία αυτής της συζήτησης κοντεύει πια τέσσερις δεκαετίες κι εμείς βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή. Να αναζητούμε πώς θα μπορέσουμε να σταματήσουμε την εκροή ανθρώπινου δυναμικού από την Περιφέρειά μας, αλλά και πώς θα τα καταφέρουμε να συνδέσουμε την εφαρμοσμένη έρευνα με την επιχειρηματική δραστηριότητα. Εν τέλει δηλαδή να εστιάσουμε στο πώς αυτό που γίνεται και μπορεί να γίνει μέσα στο Πανεπιστήμιο θα καταφέρει να δώσει προστιθέμενη αξία στις επιχειρήσεις της περιοχής.
Το περασμένο Σάββατο ένα νέο κεφάλαιο άνοιξε, που αφορά στην κοινωνική συνεταιριστική επιχειρηματικότητα που είναι το νέο (όχι και τόσο) big thing που εμφανίζεται ως μια διέξοδος για να μείνουν οι νέοι στον τόπο τους και να αντιμετωπιστεί το δημογραφικό. Ακούστηκαν πολλά και ενδιαφέροντα. Μακάρι.
