Σε περιπτώσεις, όπως αυτή των Γλυκών Νερών, είναι εύλογο ο θυμός και η οργή να ξεχειλίζουν. Μια νεαρή μάνα δολοφονήθηκε και όλοι ζητούμε οι ένοχοι να τιμωρηθούν παραδειγματικά. Από τα δικαστήρια, όμως και όχι από τα σόσιαλ μίντια.
Επανέρχεται δε με τέτοια γεγονότα πάντα το θέμα της αυστηροποίησης των ποινών, μ’ εκείνους που ζητούν την επαναφορά της θανατικής ποινής να σηκώνουν ψηλά το λάβαρο. Κάτι τέτοιο ξέρουμε ότι δε γίνεται να συμβεί όσο η Ελλάδα είναι μέλος της Ε.Ε., αλλά και ούτε θα το επέτρεπε ο νομικός μας πολιτισμός.
Αν κάτι πρέπει να συμβεί, είναι να καταβληθούν προσπάθειες για την επιτάχυνση της απονομής της δικαιοσύνης.
Όλα τα υπόλοιπα είναι επικίνδυνα και μπορεί μεν να χαϊδεύουν τον όχλο και να ακουμπούν στο λεγόμενο “κοινό περί δικαίου αίσθημα”, αλλά ξέρουμε πολύ καλά ότι δεν υπηρετούν στο ελάχιστο την πρόοδο της κοινωνίας μας.
Η οργή και η θανατική ποινή
Μοιραστείτε την είδηση
