If it bleeds, it leads

Δεν είναι ούτε η πρώτη, αλλά δεν θα είναι και η τελευταία φορά που η κάλυψη ενός εγκλήματος θα ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων.
‘If it bleeds, it leads” (σε ελεύθερη απόδοση αν έχει αίμα, προηγείται) λένε εδώ και πολλά χρόνια οι φίλοι μας στην Εσπερία και δεν κάνουν λάθος. Ένα αποτρόπαιο έγκλημα, οποιαδήποτε ενέργεια περιέχει αίμα είναι επόμενο να προκαλεί το ενδιαφέρον και να αξιοποιείται από τα μέσα στον αγώνα τους να κερδίσουν κοινό.
Οι παλιότεροι θυμούνται το τεμαχισμένο πτώμα της Ζωής Φραντζή στις σελίδες των εφημερίδων, ενώ οι νεότεροι δεν ξεχνούν τον αιμόφυρτο Παύλο Φύσσα στα χέρια της συντρόφου του την ώρα που πεθαίνει ή το νεκρό Γρηγορόπουλο στο πρωτοσέλιδο των Νέων.
Ο σεβασμός στον άνθρωπο δεν τελειώνει με τον θάνατό του και γι’ αυτό δικαίως εξοργίστηκαν -όσοι εξοργίστηκαν- για την διαρροή των ημερολογίων της Κάρολαϊν Κράουτς.
Τουλάχιστον, πλέον, αυτά τα θέματα μπαίνουν στη συζήτηση, σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε μερικές δεκαετίες πριν που κανείς δεν έλεγε κουβέντα. Αυτό που διαφοροποιείται σημαντικά, ωστόσο, είναι ότι ενώ για να βρει κάποιος τα προαναφερόμενα πρωτοσέλιδα πρέπει να ανατρέξει στα αρχεία και στις βιβλιοθήκες, τώρα οι πληροφορίες αυτές είναι διάχυτες στον ιστό και συνοδεύουν τις οικογένειες των θυμάτων, όπως γράφαμε και χθες, για πάντα.