Στις «Απαρχές του Ολοκληρωτισμού», βιβλίο που γράφτηκε το 1951, η Χάνα Άρεντ έγραφε σχετικά με το θέμα της προπαγάνδας και του ψεύδους ότι το πρόβλημα δεν είναι ότι το ψέμα θα περνά για αλήθεια και η αλήθεια για ψέμα, αλλά ότι καταστρέφονται τα διανοητικά εργαλεία που θα ξεχωρίσουν την αλήθεια από το ψέμα.
Κάπου εδώ βρισκόμαστε, λοιπόν. Έχουμε «κάψει» τα διανοητικά εργαλεία για να καταλάβουμε τι συμβαίνει και στοιχιζόμαστε πίσω από ακραίες εκδοχές των γεγονότων.
Στη δημόσια συζήτηση μπαίνουν θέματα εντελώς ασήμαντα, ενώ αποσιωπούνται πολλά σημαντικά, ενδεχομένως γιατί δεν γίνονται κατανοητά ή δεν έχουν ενδιαφέρον, όπως ένα κουτσομπολιό.
Κάπου εδώ βρισκόμαστε, λοιπόν. Έχουμε «κάψει» τα διανοητικά εργαλεία για να καταλάβουμε τι συμβαίνει και στοιχιζόμαστε πίσω από ακραίες εκδοχές των γεγονότων.
Στη δημόσια συζήτηση μπαίνουν θέματα εντελώς ασήμαντα, ενώ αποσιωπούνται πολλά σημαντικά, ενδεχομένως γιατί δεν γίνονται κατανοητά ή δεν έχουν ενδιαφέρον, όπως ένα κουτσομπολιό.
Κάθε ασήμαντη κουκκίδα που ξεφεύγει τόσο πολύ από την κανονικότητα, γίνεται είδηση, της οποίας ο αντίκτυπος πολλαπλασιάζεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Όλα τα παραπάνω έρχονται να δημιουργήσουν επιπλέον προβλήματα και να διχάσουν την κοινωνία πάνω σ’ ένα καινούργιο αντιθετικό σχήμα, από αυτά τα οποία λατρεύει να συντηρεί.
Όλα τα παραπάνω έρχονται να δημιουργήσουν επιπλέον προβλήματα και να διχάσουν την κοινωνία πάνω σ’ ένα καινούργιο αντιθετικό σχήμα, από αυτά τα οποία λατρεύει να συντηρεί.
