Τον τίτλο του γνωστού τηλεπαιχνιδιού φέρνει στο μυαλό η κατάσταση που εξελίσσεται με τα κλειστά καταστήματα στην ΠΕ Κοζάνης. Όπου ο αδύναμος κρίκος είναι προφανές ποιος είναι.
Οι έμποροι έχουν αυτή τη στιγμή όλα τα δίκια με το μέρος τους. Υπήρξαν συνετοί και ψύχραιμοι, αλλά ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι.
Το πρόβλημα δεν είναι γιατί ανοίγουν οι άλλοι, αλλά γιατί δεν δίνεται σημασία στην Κοζάνη. Είμαστε, μήπως, παιδιά ενός κατώτερου θεού;
Μετά από εβδομάδες κλειστών καταστημάτων στην Κοζάνη και μήνες στην Πτολεμαΐδα βρισκόμαστε στο σημείο απ’ όπου ξεκινήσαμε, με αποφάσεις να λαμβάνονται ελαφρά τη καρδία και χωρίς καμία τεκμηρίωση.
Ποιο είναι το πρόβλημα; Είμαστε λίγοι και δεν ακουγόμαστε; Δεν έχουμε τρόπο να επηρεάσουμε τις αποφάσεις; Είμαστε υπάκουοι και μας εκμεταλλεύονται;
Όποιοι κι αν είναι οι λόγοι θα πρέπει σθεναρά δια των εκπροσώπων μας να απαιτήσουμε τεκμηριωμένες απαντήσεις. Το άνοιξε-κλείσε των καταστημάτων είναι αν μη τι άλλο εμπαιγμός και αδιαφορία για εκατοντάδες ανθρώπους και τις οικογένειές τους, οι οποίοι δεν διαθέτουν ούτε πόρους, ούτε μπάρμπα στην Κορώνη.
Και επιτέλους ας υπάρξει μέριμνα για το τι φταίει, όπως γράφουμε και ξαναγράφουμε, γιατί μόνο ο προσδιορισμός του προβλήματος μπορεί να ανοίξει το δρόμο για τη λύση του.
