«Δεν είναι μία γυναίκα διανοουμένη που στέκεται μπροστά για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Είναι μία γυναίκα που ζει στο Πέραμα. Είναι μία γυναίκα η οποία έχει έναν άνδρα ναυτεργάτη, που δούλευε όποτε είχε δουλειά, μια στη χάση και μια στη φέξη. Δηλαδή σε κοινωνικά στρώματα που δεν περιμένεις και τέτοιες συμπεριφορές, δηλαδή οι άνθρωποι και φοβούνται και εκφράζουν με διαφορετικό τρόπο την αντίστασή τους. Είδατε και πόσο κόσμια είναι και πόσο περιποιημένη είναι. Την είδατε καμία μέρα στη δίκη αχτένιστη;» είπε χθες η δικαστική ρεπόρτερ Ιωάννα Μάνδρου, σχολιάζοντας τη στάση της Μάγδας Φύσσα σε όλη τη διάρκεια της δίκης.
Πολύ φοβάμαι ότι στα εντελώς άστοχα λόγια της Μάνδρου κρύβεται και το μεγαλύτερό μας πρόβλημα που είναι ότι αν δεν καταφέρουμε να ξεφύγουμε από τα κουτιά που έχουμε στο κεφάλι μας, δεν θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε ούτε το φασισμό, ούτε και το ρατσισμό, φυλετικό, κοινωνικό κλπ.
Όπως αποδείχθηκε κυρία συνονόματη, οι άνθρωποι από το Πέραμα πρωτοστάτησαν για να καταδικαστούν αυτά τα καθάρματα που στα κουτάκια του κεφαλιού τους οι έχοντες μαυριδερό -άρα και ύποπτο- χρώμα δεν έχουν θέση σε αυτό τον τόπο.
Αλλά εσείς σκεφτήκατε, με βάση τα δικά σας στερεότυπα, και ούτε λίγο-ούτε πολύ μας είπατε ότι οι άνθρωποι από το Πέραμα είναι καταδικασμένοι σε συγκεκριμένες συμπεριφορές.
Ε, λοιπόν σας πληροφορούμε ότι όσο πιο πολλά τα στεγανά και οι βεβαιότητες, τόσο πιο λίγος ο χώρος για κατανόηση και συνύπαρξη και τόσο μεγαλύτερο το πεδίο δράσης για εκείνους που βολεύονται με το να σκεφτόμαστε με αυτό τον τρόπο.
