Η συζήτηση για το νέο νοσοκομείο της Κοζάνης οδηγείται, όπως φαίνεται προς το παρόν, σε άδοξο τέλος. Τουλάχιστον, έτσι καταλάβαμε από τα όσα δήλωσε ο ίδιος ο υπουργός υγείας Θάνος Πλεύρης κατά την προχθεσινή του επίσκεψη στην περιοχή.
Το θέμα, όμως, έχει δύο διαστάσεις, την εθνική-κυβερνητική και την τοπική. Σε σχέση με την πρώτη γίνεται προφανές ότι από πλευράς ηγεσίας υπουργείου υπάρχει διγλωσσία. Πριν μερικούς μήνες η αναπληρώτρια του κ. Πλεύρη, Μίνα Γκάγκα, μας είπε ότι υπάρχει χώρος για ένα νέο νοσοκομείο. Τι μεσολάβησε και δεν υπάρχει χώρος πια; Αν δεν κάνουμε λάθος τα δεδομένα και τότε και σήμερα ήταν τα ίδια. Με άλλα λόγια υπήρχε στο πλάνο η επέκταση του Μαμάτσειου. Επομένως, αν θέλουμε να αναζητήσουμε ευθύνες για την έλλειψη σχεδιασμού θα πρέπει να ξεκινήσουμε από την κορυφή. Ως γνωστόν, το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι.
Ερχόμαστε, όμως, και στην τοπική διάσταση. Εφόσον δεν υπήρχε, όπως τουλάχιστον άφησε να φανεί ο κ. Πλεύρης, συζήτηση με το υπουργείο υγείας και σύμπτωση απόψεων σε ό,τι αφορά στο σχεδιασμό, προς τι η βιασύνη του Δήμου Κοζάνης να παραγγείλει και να πληρώσει ολόκληρη μελέτη σκοπιμότητας για ένα νέο νοσοκομείο; Απλά για να γίνει ντόρος ή ως μέσο πίεσης στο υπουργείο; Αν είναι το δεύτερο, φαίνεται ότι δεν έπιασε.
Στο δια ταύτα τώρα. Οι πολίτες της περιοχής ζητούν νοσοκομείο που να λειτουργεί και να εφημερεύει, όπως πρέπει. Όχι με ξεχαρβαλωμένες κλινικές και προσωπικό στα όρια της εξουθένωσης. Τα υπόλοιπα τα ακούνε βερεσέ.
