Η στο παρά πέντε αλλαγή της απόφασης για τον τρόπο που θα διεξαχθεί η παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου δημιούργησε πολλές αντιδράσεις. Όχι γι’ αυτή καθαυτή την ουσία της, η οποία έχει σοβαρή βάση, αλλά για το χρόνο που ανακοινώθηκε.
Κι ενώ, λοιπόν, μέχρι και χθες το πρωί ίσχυε ότι η παρέλαση θα γίνει κανονικά, αίφνης αποφασίστηκε να γίνει μόνο με σημαιοφόρους και παραστάτες. Όλο το προηγούμενο διάστημα, κατά το οποίο δεν μεσολάβησε κάποια δραματική αλλαγή της επιδημιολογικής εικόνας, τα παιδιά, οι γονείς και οι δάσκαλοί τους αφιέρωσαν χρόνο και χρήματα για την προετοιμασία. Δοκιμαστικά, αγορά στολής παρέλασης κλπ.
Θα μου πείτε -και δικαίως- αυτό είναι το πρόβλημά μας; Από τα τόσα είπα-ξείπα που έχουν μεσολαβήσει από την αρχή της πανδημίας, μια ακόμη παρέλαση που δεν θα γίνει μας πείραξε;
Και βέβαια όχι. Αυτό που μας πειράζει είναι ότι τίποτα δεν αλλάζει. Διαρκώς και για όλα παίρνουμε αποφάσεις του ποδαριού που δεν βασίζονται σε σοβαρή εκτίμηση των δεδομένων, παρά μόνο σταθμίζουν την κατάσταση την τελευταία στιγμή με κύριο γνώμονα το μη συμβεί το κακό «στη βάρδιά μου».
