Ανεξάρτητα από τo πως προσεγγίζει ο καθένας μας από πλευράς ηθικής ή ενσυναίσθησης το θέμα των κινήτρων του εμβολιασμού, υπάρχει και το θέμα της πειθούς που έρχεται ως συνέχεια της συνέπειας της επικοινωνιακής στρατηγικής. Κι εδώ κάπου το πράγμα φαίνεται ότι “μπάζει”.
Αντιγράφω από τον συνάδελφο Γιάννη Κωνσταντινίδη: “η παροχή των κουπονιών έναντι του εμβολιασμού τους για τους νέους 18-25 ετών συνιστά μια αιφνίδια αλλαγή παραδείγματος. Πλέον, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε την πανδημία πρέπει να αναπτύξουμε ατομικό ορθολογισμό, όχι κοινωνική συνείδηση…
Οι στρατηγικές επικοινωνίας δεν μπορούν να αλλάζουν ανά εβδομάδα. Όχι γιατί αυτό λένε τα βιβλία. Αλλά γιατί οι ίδιοι οι πολιτικοί πρωταγωνιστές δεν μπορούν να τις ακολουθήσουν. Και έτσι καταλήγουν να κάνουν δηλώσεις κενές περιεχομένου για αντιπάλους που «κρίνουν εξ’ ιδίων τα αλλότρια».
Πρόκειται για μια διαπίστωση που θέτει ακριβώς την ουσία του θέματος. Δεν μπορεί τη μια βδομάδα να ποντάρεις στην κοινωνική ευθύνη και την επομένη στον ατομικό ορθολογισμό, καθώς η ξαφνική αυτή αλλαγή μαρτυρά απουσία σχεδιασμού και υπονομεύει ό,τι έχει χτιστεί ως τώρα.
Θέμα επικοινωνιακής στρατηγικής
Μοιραστείτε την είδηση
