Ίσως φέτος περισσότερο από κάθε άλλη φορά βρεθήκαμε μπροστά σε τόνους από τηλεοπτικά σκουπίδια. Προϊόντα της πρώτης εποχής της τηλεόρασης, όπως το Μπιγκ Μπράδερ, βρέθηκαν ξανά μέσα στα σπίτια μας, προκαλώντας την αισθητική και τη νοημοσύνη μας.
Τα ριάλιτι αποτελούσαν ανέκαθεν εύκολη και φθηνή επιλογή. Χαμηλό κόστος παραγωγής, πολλές ώρες τηλεοπτικού χρόνου και όλα καλά με εξαίρεση την ποιότητα και την αισθητική, δύο παράγοντες εξαιρετικά σημαντικούς.
Φέτος, λοιπόν, με την γενικότερη ένδεια και με δεδομένο ότι τα λεγόμενα δυναμικά κοινά την έχουν “κάνει” για άλλες παραλίες, όπως αυτή του Netflix με πολλές και ποιοτικές σειρές, η ελληνική τηλεόραση έχει δώσει τα ρέστα της στην προβολή ό,τι πιο φτηνιάρικου κυκλοφορούσε.
Ακόμα μάλιστα και σε αυτή την εποχή της πολιτικής ορθότητας που όλοι τείνουν να συμμορφωθούν ως προς τα θέματα σεξισμού, ρατσισμού κ.λ.π. τα εν λόγω προγράμματα επιβεβαιώνουν ότι έρχονται από άλλη εποχή. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να πατήσουμε το μαγικό κουμπί.
Τηλεοπτικό trash
Μοιραστείτε την είδηση
