Καλώς προκάλεσε τη συζήτηση ο λογότυπος του μετρό Θεσσαλονίκης. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Κακώς, ωστόσο, αυτά είναι τα μόνο θέματα που προκαλούν συζήτηση, την ώρα που άλλα περνούν απαρατήρητα, όπως η δημοσιογραφική έρευνα του Solomon και του inside story για την ανακύκλωση συσκευών.
Αυτό συμβαίνει γιατί είναι εύκολο να εκφέρεις άποψη για ένα ζήτημα που αφορά στην αισθητική, τη φύση δηλαδή του ωραίου, όπου ο καθένας έχει τη δική του γνώμη κι ας μην έχει τη γνώση. Αντίθετα, δύσκολα θέματα, όπως διαγωνισμοί των οποίων οι λεπτομέρειες κρύβονται στη «Διαύγεια» ή οι δρόμοι του χρήματος που περνούν από απευθείας αναθέσεις και κλειστούς διαγωνισμούς, πολύ σπάνια καταφέρνουν να ανέβουν στην ημερήσια θεματολογία των μέσων. Πολλές λεπτομέρειες, λίγος χρόνος και μικρό ενδιαφέρον από πλευράς του κοινού.
Αυτή μοιάζει να είναι η μοίρα των σημαντικών ερευνών, για τις οποίες απαιτείται μεγάλη προσπάθεια και πολύ χρόνος και κόπος από πλευράς των ερευνητών δημοσιογράφων. Παρότι είναι οι έρευνες που υπηρετούν περισσότερο τη δημοκρατία και για τις οποίες ασκούνται και οι περισσότερες πιέσεις.
Κι όμως, το ενδιαφέρον κλέβουν τα καθόλου τυχαία τριαντάρια σε απευθείας αναθέσεις, τα οποία έχουν φυσικά τη σημασία τους, αλλά στο τέλος της ημέρες την ώρα που αυτά μονοπωλούν το ενδιαφέρον, σοβαρότερα ζητήματα διαφάνειας ξεγλιστρούν.
