Ο Νταλάρας έκανε on camera, αυτό που κάνουν off camera εκατοντάδες άλλοι σε κομμωτήρια, χώρους αισθητικής, εστίασης και όπου αλλού προσφέρονται υπηρεσίες. Μίλησε αγενώς σε μια εργαζόμενη (που ναι, εργάζεται για το πιο ευτελές προϊόν ενημέρωσης).
Το πρόβλημα, λοιπόν, είναι φέρθηκε -όπως δεν θα έπρεπε να φερθεί κάποιος με τα δικά του χαρακτηριστικά- σ΄ έναν άνθρωπο σε ώρα εργασίας. Είναι, όμως, κι αυτά μες στο πρόγραμμα.
Όλα τα υπόλοιπα είναι τραβηγμένα από τα μαλλιά. Ούτε κάποιο σπουδαίο «μάθημα» έδωσε, ούτε (δυστυχώς) τα κακώς κείμενα των μιντιακών επιχειρήσεων θα διορθωθούν έτσι. Απλά δόθηκε μια ακόμα ευκαιρία σε όσους θέλουν να ηθικολογήσουν, να ξεσπάσουν, ή να βρίσουν, να το κάνουν.
Ουδείς διαφωνεί ότι οι δημοσιογράφοι πρέπει να δέχονται την κριτική, αλλά να γίνεται κριτική με ουσία. Αυτοί που δουλεύουν στα λεγόμενα πρωϊνάδικα είναι εργαζόμενοι και δικαιούνται το σεβασμό στην προσωπικότητά τους. Διαφορετικά, θα γίνουν ο αποδιοπομπαίος τράγος και οι υπόλοιποι θα συνεχίσουν ανενόχλητοι.
Αν θέλουμε να μιλήσουμε σοβαρά για τη δημοσιογραφία, θα πρέπει να βρούμε άλλο τρόπο και κυρίως άλλο χώρο. Το δημοσιογραφικό έργο δεν υπονομεύεται από τα «παιδιά που κάνουν δηλώσεις», αλλά από όλα τα υπόλοιπα παιδιά στα «σοβαρά» μέσα που στην αποκάλυψη των υποθέσεων ερευνητικής δημοσιογραφίας «κάνουν την πάπια».
