Η ανάγκη να παίρνεις τη θέση που –νομίζεις- ότι σου αξίζει στα μάτια των άλλων, είναι τελικά αυτή που κινεί τα νήματα, στην εποχή του μικρού χωριού μας. Ακόμα και το μαύρο μαντήλι που βγάζουμε για το κατευόδιο των επιφανών, αυτή την έννοια έχει.
Αν σε κάτι έχουμε γίνει υπερβολικά καλοί, είναι στο μάρκετινγκ του εαυτού μας. Γνωρίζουμε την καλή γωνία φωτογράφησης, το σωστό φως για να δείχνουμε λαμπεροί, τις σωστές επιλογές χώρων διασκέδασης που θα μας δώσουν δημοσιότητα και τις σωστές αναρτήσεις που θα τραβήξουν likes.
Θυμάμαι κάποτε στα περιοδικά κάποιες τύπισσες που δεν είχαν άλλη ιδιότητα, παρά μόνο αυτή της κοσμικής. Αυτό στη γλώσσα της επικοινωνίας λέγεται υψηλή συμβολική αξία με μηδενική αξία χρήσης. Κοινώς καλό το περιτύλιγμα, αλλά ως εκεί.
Τότε ήταν οι εξαίρεση. Στο σήμερα, οι κυρίες αυτές (αλλά και οι κύριοι) έχουν αβγατίσει. Είναι πολλοί οι κοσμικοί κύριοι Χ. Αυτοί που πουλούν σε ωραίο περιτύλιγμα τον εαυτό τους και τις στιγμές τους. Δεν είναι κακό. Είναι κι αυτή μια σημαντική δεξιότητα.
Απλά η προσπάθεια δεν πρέπει να τελειώνει εκεί. Καλό είναι να συνεχίζει, ώστε να αυξάνεται και η λεγόμενη αξία χρήσης. Αυτή δηλαδή που και την επόμενη μέρα σε κρατάει στη δουλειά, στη φιλία ή στη σχέση.
Ιωάννα
