Όταν παρακολούθησα τα “Ερωτευμένα Άλογα” της ομάδας Εν Δυνάμει σε σκηνοθεσία Ελένης Ευθυμίου πριν ενάμιση χρόνο περίπου στη Μονή Λαζαριστών, αισθάνθηκα κυριολεκτικά ότι αυτό ήταν ένα δίωρο δώρο που θα έπρεπε να κάνουμε όλοι στον εαυτό μας. Μια παράσταση από αυτές που θα έπρεπε να παρακολουθούν τα γυμνάσια και τα λύκεια. Όλοι μας. Κατανόηση, ενσυναίσθηση, συμπερίληψη, ισότητα και όλα τα μεγάλα στοιχήματα-έννοιες της κοινωνίας μας, πέρασαν μπροστά από τα μάτια μας, απευθύνθηκαν στη λογική μας και μίλησαν στην καρδιά μας.
Τα “Ερωτευμένα Άλογα” είναι ένα θαυμάσιο εκπαιδευτικό εργαλείο, μια παράσταση ενδυνάμωσης της κοινωνίας, καθώς καταφέρνουν να επιτελέσουν το βασικό ρόλο του θεάτρου, να συνδυάσουν δηλαδή την ψυχαγωγία και την εκπαίδευση.
Το ίδιο έμαθα ότι ήταν και η παράσταση ΜΙΞ ΜΑΞ ΜΕΞ, την οποία, δυστυχώς, δεν κατάφερα να δω (δόθηκαν μόνο δύο παραστάσεις και μακάρι να αλλάξει αυτός ο προγραμματισμός). Άκουσα, όμως, ότι συγκίνησε μικρούς και μεγάλους και λειτούργησε ως παρότρυνση να σκεφτούμε διαφορετικά.
Χάρηκα γιατί η παράσταση αυτή ήταν μια σύμπραξη πολλών ανθρώπων και συλλόγων που εκτιμώ ιδιαίτερα για τη συμβολή τους στα θέματα της αναπηρίας και όχι μόνο.
Ακόμα περισσότερο, όμως, χάρηκα γιατί η παράσταση αυτή χρηματοδοτήθηκε από το Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Δυτικής Μακεδονίας, δείχνοντας πώς μπορούν τα χρήματα της Ευρώπης να επενδυθούν ουσιαστικά, πιάνοντας τόπο και ανοίγοντας δρόμο.
