Έχουμε ξαναγράψει για τις λέξεις και τη σημασία τους. Για τον τρόπο με τον οποίο πληγώνουν, γιατρεύουν, καλυτερεύουν ή χειροτερεύουν μια κατάσταση. Αυτές τις μέρες γράφτηκαν πολλές λέξεις για το θέμα του γάμου ομόφυλων. Πολλές για να δηλώσουν οι γράφοντες/ουσες τη συμφωνία τους και άλλες πολλές για να δηλώσουν τη διαφωνία τους.
Ανάμεσα σε όλα, διαβάσαμε και πολλές χυδαιότητες, κακίες, αλλά και χαρακτηρισμούς που δημιουργούν πόλωση και τοξικότητα. Διαβάσαμε ανθρώπους να βρίζουν, να καταριούνται και να βγάζουν το χειρότερό τους εαυτό. Χωρίς κάποιο λόγο.
Είναι άλλο πράγμα να διαφωνείς και να επιχειρηματολογείς σοβαρά και τεκμηριωμένα και άλλο να λες αρλούμπες, μιλώντας για πράγματα που δεν ξέρεις και θίγοντας ανθρώπους που δεν γνωρίζεις, ούτε σου έχουν κάνει κάτι.
Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται περί προοδευτισμού και μη προοδευτισμού, όπως θέλουν κάποιοι να λένε, αλλά περί ανθρωπιάς και σεβασμού στην ισότητα, την αξιοπρέπεια και τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Όλα τα υπόλοιπα περιττεύουν και βγάζουν τη συζήτηση εκτός θέματος.
