Ο πολιτικός λόγος μοιάζει να έχει μολυνθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό από την τοξικότητα του διαλόγου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Υπεραπλουστεύσεις, γενικεύσεις, χαρακτηρισμοί και αφορισμοί είναι τα κυρίαρχα στοιχεία που τον συνθέτουν.
Είναι φορές που απορεί κάποιος με το πόση κακία και μικροψυχία βγάζουν τα σχόλια και οι δηλώσεις πολιτικών προσώπων και γενικότερα ανθρώπων που έχουν δημόσιο λόγο. Μοιάζει να προέρχονται από τις πιο σκοτεινές γωνίες του τυφλού οπαδισμού και να μπαίνουν όλο και πιο πολύ στη δημόσια συζήτηση.
Μέχρι που κανονικοποιούνται και γίνονται μέρος της mainstream συζήτησης, αυτής που σε άλλες εποχές μπορεί να ήταν σκληρή, αλλά είχε κάποιες κόκκινες γραμμές που δεν τις ξεπερνούσε κάποιος εύκολα με σεβασμό στους κανόνες ευγένειας.
Διανύουμε μια φάση που όση ουσία λείπει από τον πολιτικό λόγο, τόση κακία του περισσεύει. Κι αυτό δεν είναι θέμα πολιτικού πολιτισμού, είναι θέμα πολιτισμού γενικότερα.
